De bijzonder (jonge) hoogleraar Bas Haring schreef het essay voor de Maand van de filosofie, waarin hij zich afvraagt waarom we ons zorgen over het milieu en de toekomst van de wereld maken. Het zal onze tijd wel duren, niemand heeft last van het uitsterven van dieren en wij zijn toch ook niet echt boos of jaloers op de generaties voor ons. Het ging zoals het ging, en volgende generaties zullen een andere wereld als uitgangspunt nemen. Dat wij een klein bedompt flatje in een wolkenkrabber in Hong Kong geen prettige woonomgeving vinden, wil nog niet zeggen dat hetzelfde voor mensen in de toekomst geldt. En is het wel zo erg als de mensheid verdwijnt? Zelf houdt Haring erg van de natuur en vindt hij ook dat we de aarde zo mooi mogelijk moet houden, maar voor dat ‘romantische sentiment’ heeft hij nog steeds geen goede reden kunnen vinden. Laagdrempelig essay over enkele van de grote vragen in het leven. Met illustraties in zwart-wit.