Ook literair blijft de middeleeuwse cultuur een rijke bron. Schetste Jan van Aken in zijn boeiende schelmenroman 'De valse dageraad' het panorama van een versnipperd Europa tegen het cruciale jaar 1000, de queeste naar verlossing en verlichting, in haar tweede roman laat de Franse schrijfster Martinez (1966) de 15-jarige Esclarmonde in 1187 een soortgelijk ideaal nastreven. Om te ontsnappen aan het lot van tegen haar wil uitgehuwelijkte vrouw kiest zij voor het leven van vrome kluizenares in een tegen het vaderlijke kasteel aangebouwde cel, waar zij maanden later, o wonder, bevalt van een zoon en de toegestroomde pelgrims troost schenkt. Wat volgt is een leerzaam proces van demystificatie, van schuld en boete, van verblinding en tragiek, een bonte rij bevlogen betrokkenen, in wie de drift van het Heilige Roomse Rijk zich weerspiegelt. Een fraai gestileerd scala emoties, die menselijke worsteling omhoog, variërend van verkrachting tot hoofse liefde, van moederband tot de fataliteit van een kruistocht. De roman is bekroond met de Prix Goncourt des Lycéens 2011. Normale druk. Masquer le texte