Debuutroman van een Iers-Amerikaanse theaterregisseur, die zich afspeelt tegen de achtergrond van de – aangrijpend beschreven – kernramp in Tsjernobyl (1986). De negenjarige Jevgeni (de aanspreekvorm Zjenia is het verkleinwoord daarvan), wiens vader in Afghanistan is gesneuveld, heeft grote muzikale talenten. De arts Grigori – de ex-man van Jevgeni’s tante – wordt naar het rampgebied gestuurd, waar hij aan de lopende band schildklieroperaties verricht. De jonge Artjom verblijft met zijn familie in het opvangkamp waar Grigori werkt, dat meer wegheeft van een goelag. Via flashbacks en gedetailleerde herinneringen komt de lezer alles over de hoofdpersonen te weten. Aan het slot (2011) woont Jevgeni in Parijs en is hij een succesvolle pianist. Grigori pleegt zelfmoord: de straling heeft hem ernstig verzwakt en de apparatsjiks hebben hem het zwijgen opgelegd. Het troosteloze, armoedige leven in de voormalige Sovjet-Unie en de angst voor de autoriteiten, waardoor mensen uit angst voor de gevolgen hun verantwoordelijkheden uit de weg gaan, worden overtuigend beschreven. Uitstekend vertaald. Vrij kleine druk. Masquer le texte