De 17-jarige Cadence (ik-figuur) is het oudste kleinkind in de rijke Amerikaanse familie Sinclair (opa, drie gescheiden dochters en zeven kleinkinderen). Elk jaar brengt de familie samen de zomervakantie door op opa’s privé-eiland. Samen met leeftijdgenoten neef Johnny, nicht Mirren en knappe buitenstaander Gat vormt Cadence er een hechte club. Maar op haar vijftiende is er iets gebeurd, waardoor alles veranderde. Na een zomervakantie met haar vader naar Europa keert Cadence twee zomers later terug op het eiland. Ze lijdt aan zware migraine-aanvallen en selectief geheugenverlies als gevolg van een raadselachtig ongeluk twee jaar eerder. Niemand wil vertellen wat er in haar laatste zomer op het eiland is gebeurd. Maar langzaam keert het geheugen terug en komt ze achter een gruwelijke waarheid. Complexe familiegeschiedenis vol hebzucht, intriges, jaloezie, wraak en discriminatie. De personages zijn matig uitgediept. Vlot verteld fascinerend verhaal met veel flashbacks, geschreven in een poëtische schrijfstijl met veel fragmentarische zinnen. De climax is totaal onverwacht. Wordt verfilmd*. Vanaf ca. 15 jaar. Masquer le texte

De zeventienjarige Cadence, oudste kleindochter van de machtige familie Sinclair, lijdt aan geheugenverlies en heeft regelmatig migraineaanvallen. Na een zomer afwezig te zijn geweest, keert ze nu terug naar het privé-eiland waar haar familie elk jaar de zomer doorbrengt. Haar opa, een pater familias die vasthoudt aan elitaire waarden en oude tradities, regeert het eiland als een dictator. Dit jaar is alles anders en Cadence gaat op zoek bij haar vrienden, familieleden en in haar geheugen om zich te herinneren wat er twee jaar geleden tijdens de zomer van haar ongeluk, op het eiland is gebeurd. Alle andere zomers waren vol plezier en genieten met haar lievelingsneef Johnny en -nicht Mirren en haar liefde voor buitenstaander Gat. Een voor een herbeleeft ze de vakanties in haar gedachten en merk je hoe de kinderen langzaam veranderen en volwassener worden. Het wordt een emotionele tocht, waarbij zowel voor Cadence als voor de lezer de gruwelijke waarheid langzaam maar zeker komt bovendrijven.

Cadence vertelt het verhaal in de ik-persoon. Daardoor heb je als lezer direct toegang tot haar gevoelens en gedachten, maar ben je even gehandicapt als zij door haar selectieve geheugenverlies als het aankomt op het achterhalen van de waarheid. Al snel begrijp je dat er iets niet klopt, maar je kunt er de vinger niet opleggen. Een beklemmend onderhuids gevoel van onheil sluimert doorheen het boek, versterkt door een web van geheimen, leugens en schone schijn die rond de invloedrijke, maar verarmde familie Sinclair hangen. In hun drang verandering te brengen in de complexe familiegeschiedenis van hebzucht en jaloezie, zijn de kinderen zowel aanleiding als slachtoffer van de traumatische gebeurtenissen die overtreffen wat je zelf maar had kunnen verzinnen. Aangrijpend, vlot lezend boek vol intriges met een aparte opbouw, een onvoorspelbare plot, een schokkende climax en een opmerkelijke titel.

Masquer le texte