Een 13-jarig genie zit, vanwege een onderzoek, achter een elf aan nadat ze ontdekt heeft dat elfen echt bestaan. Echter juist deze elf blijkt een demon te zijn die probeert om zijn volk terug naar de mensenwereld te brengen zodat ze daar op een geweldadige manier de macht kunnen overnemen. Alleen een oude tijdsbetovering scheidt hen nog van de mensheid. Artemis Fowl moet hulp bieden om de betovering te verbreken en doet daarbij verschillende delen van de wereld aan. Artemis heeft hierbij wel de hulp van het jonge genie nodig. Het vijfde deel in de serie over Artemis Fowl* van de Ierse auteur, waarin computers/ICT een grote rol spelen. Spannend verhaal voor de echte fantasyliefhebber. Het boek is doorspekt met de nodige humor en spannende passages. Het is met vaart geschreven en leest soepel. Toch kost het moeite om in de sfeer van het boek te raken als je de eerdere delen niet hebt gelezen; er wordt ook aan de voorgaande delen gerefereerd. Het uit vijftien hoofdstukken bestaande boek is geschikt voor ervaren lezers. Achter in het boek wordt verwezen naar de website over deze serie: www.artemisfowl.nl. Herdruk in paperback met serie-omslag. Vanaf ca. 13 jaar. Masquer le texte

Artemis Fowl is back in town. Voor de vijfde keer al mogen Artemis en het elfje Holly de wereld redden. Al is het op het nippertje, want een tweede jong genie heeft de wereld van de Elfen ontdekt en is vastbesloten er eentje te vangen. Ze zit echter achter een demon aan, en dat is nu net de gevaarlijkste elfensoort voor de mens. Maar Artemis zou Artemis niet zijn als hij daar geen mouw zou weten aan te passen. Al moet hij dit keer wel naar het ultieme redmiddel grijpen: de tijdsprong. Spanning, actie, demonen, dwergen, spectaculaire gevechtscènes, maar ook humor en vriendschap, … het zit er allemaal in. En hoe vergezocht en absurd de actie soms ook is, als je het leest, ga je er helemaal in mee. Het boek leest in een sneltreinvaart, de actie spat van het papier en na 370 pagina’s leg je het met spijt weg. Ondanks de bittere strijd is het boek vaak ongemeen grappig, soms tot in de kleinste details. De fantasie van de auteur lijkt wel onbegrensd: het verhaal blijft maar gaan, en gaat op geen enkel moment vervelen. Altijd weer is er een onverwachte wending en word je op het verkeerde been gezet. Bovendien worden de centrale karakters goed uitgewerkt. De lijn tussen goed en kwaad is vaak flinterdun: ook de ‘slechten’ hebben goede kanten en omgekeerd, en dat schept heel wat mogelijkheden. De nevenpersonages – die vaak enkel getypeerd worden in functie van het verhaal – hebben goed verborgen onverwachte kantjes, zodat je ook daar onvermoede verhaallijntjes krijgt. Dit alles is geschreven in een flitsende, vlotte en goed begrijpelijke taal, heel direct, met veel sprankelende dialogen, wat het geheel nog sneller lijkt vooruit te stuwen. Veel diepgang heeft het allemaal niet. De auteur tapt al voor de vijfde keer uit hetzelfde vaatje, maar het is wel een lekkere wijn. De Artemis-Fowlreeks blijft smaken naar nog.

Masquer le texte