Een muisje is op zoek naar zijn lievelingskonijn. In dit hardkartonnen voelboekje voor jonge peuters concludeert de muis al op het omslag dat hij niet het goede konijn voor zich heeft, want zijn staart is te pluizig. Daarna ziet hij op vier dubbele pagina’s nog eens vier konijnen, die het ook steeds niet zijn, omdat de pootjes te ruw zijn, de staart te wollig, de ogen te glanzend of de neus te donzig. Op de laatste pagina heeft het muisje eindelijk zijn konijn met de fijne zachte oren gevonden. Door gaatjes en uitsparingen in de dikke hardkartonnen bladzijden kunnen kinderen de textuur voelen. De eenvoudige tekeningen zijn felgekleurd en opgezet in stevige zwarte lijnen, met vrij weinig details. Aardig maar niet bijzonder prentenboekje, stevig, vierkant uitgevoerd met afgeronde hoeken en gladde bladzijden, die goed blijven openliggen. Samen kijken, voelen en benoemen. In dezelfde uitvoering verschenen eerder diverse delen en nu ook ‘Dat is niet mijn puppy’*. Eerder met iets andere tekst verschenen onder de titel ‘Is dat mijn konijntje?’ (2001). Vanaf ca. 1,5 jaar. Masquer le texte