'De tien geboden' is een nogal indrukwekkende reeks, een decaloog, van de hand van tien tekenaars, maar slechts één scenarist. Frank Giroud is bekend van de reeksen 'Missouri en Eva K.' en recentelijk 'Mandrill', maar in ons taalgebied vooral van zijn scenario's voor Lax in diens Vrije Vlucht-parels Het ibismeisje, Vergeten in Amman en Azrayen. Giroud is historicus, reiziger en verteller, en laat zijn talenten mooi samenkomen in dit indrukwekkende project. De reekstitel refereert niet aan de geboden van Mozes maar aan een onbekende islamitische versie, door Mohammed geschreven op een kamelenschouder en gereproduceerd in een vroeg 19e-eeuws manuscript, Nahik, dat in alle delen van deze cyclus het centrale gegeven is. Het is een bijzonder werk, vol wijsheid en mysterie en met een enorme impact op wie het in zijn bezit krijgt. De albums zullen andere thema's aan bod laten komen in een volledig andere setting en telkens zal het boek op een andere manier een rol spelen.

Deze tiendelige cyclus wil het midden houden tussen een reeks en een oneshot. Giroud heeft te kennen gegeven dat er een aantal lezingen mogelijk zullen zijn: elk verhaal apart, de zoektocht naar de juiste aard van de Nahik door de delen heen, en -- fascinerend en de verwachtingen zijn hooggespannen -- een lezing van deel 10 terug tot het eerste deel, die een volledig nieuw beeld zou moeten creëren. Afwachten dus; de tekenaars die de verhalen verbeelden, spreken in ieder geval bijzonder aan: topkunstenaars als JF Charles, Franz, Faure of Gillon.

In deel twee van de reeks (De fatwa) gaat de aandacht naar de religieuze, theologische impact die uitgaat van Nahik, dat als 'Het teken van de profeet' furore maakt in de literaire wereld. Het gebod is hier: Gij zult naar uw geweten blijven luisteren om daarin de stem van God te horen. In de Parijse Gare de l'Est krijgt het danseresje Aline, net voor ze op tournee vertrekt, ruzie met haar vriend Merwan, een fanatieke, radicale moslim. Zij vertrekt met de Oriënt-express, maar ook hij springt in een impuls op de trein, nadat hij een schrijver meent te hebben herkend over wie een fatwa is afgekondigd. Hij maakt contact met de oude literator, onmaskert hem en dan begint een interessante discussie over islam en de interpretatie van de koran. Er worden belangrijke actuele vragen gesteld in deze strip, die het vooral van inhoud, thema en dialogen moet hebben. De actie is nogal beperkt met vooral twee huis-clossituaties, op trein en boot. De Vita is een relatieve nieuwkomer (hier is alleen het eerste deel van de serie 'Dodelijk Venetië' bekend, op scenario van Corteggiano); zijn stijl is krachtig realistisch, en staat er, zij het franjeloos. [Wilfried Poelmans] Masquer le texte

Tweede deel van een nieuwe stripserie die uit tien delen zal gaan bestaan, in overeenstemming met de tien geboden die volgens dit stripverhaal op een schouderblad van een kameel werden aangebracht en op de profeet Mohammed zouden teruggaan. In een oud manuscript, Nahik genaamd, bevindt zich een tekening van dit bot plus een bericht hoe het tijdens Napoleons expeditie in Egypte werd teruggevonden. In elk deel wordt één gebod nader uitgewerkt in verhaalvorm. In dit tweede deel gaat het om het gebod 'Gij zult naar uw geweten blijven luisteren om daarin de stem van God te horen!' Het manuscript Nahik is in handen gekomen van een dissidente schrijver, die op grond daarvan een boek heeft geschreven dat door islamitische fundamentalisten als godslasterlijk wordt beoordeeld. Een fatwa wordt over hem uitgesproken dat hij moet worden gedood. Een jonge Noord-Afrikaan ziet de schrijver bij toeval, als deze per trein naar Turkije wil reizen. Hij gaat hem achterna om hem te doden. In realistische stijl getekend, ingekleurd stripverhaal met kwaliteit. Bevat geweldscènes. De auteur heeft veel moeite gedaan om zich in te leven in een islamitisch milieu. De vormgeving van de kaft van deze strip is bijzonder geslaagd. Masquer le texte