De triomf van Sint-Waldemar is het eerste album van de stripreeks 'De Expert', die uitgeverij Glénat onder de koepel van hun reeks 'De Zwarte Loge' uitbrengt. Het scenario is van de hand van Giroud, die met 'De Tien Geboden' al een reputatie en een schare fans heeft opgebouwd. Het verhaal draait om de gereputeerde kunstkenner Adam Robak wiens schilderij 'De triomf van Sint-Waldemar' op de vernissage van een prestigieuze tentoonstelling in het Parijse Grand Palais als vals bestempeld wordt door een historica. Het staat immers vast dat het schilderij door Hans Roeghlin in 1477 is geschilderd, terwijl het schilderij een veldslag vastlegt uit 1479, één jaar na de dood van de schilder in 1478. Rond deze tijdsanomalie is dit album opgebouwd. Dit is op zich best een interessant uitgangspunt. Afwachten hoe de volgende delen dit verder uitwerken. Bovendien is het leven van een aantal mensen die in verband staan met het schilderij in gevaar. Aanwijzingen voor deze mysterieuze gebeurtenissen vindt de lezer op de bladzijden met een bruine achtergrond. De triomf van Sint-Waldemar is immers een soort van historisch thrillerverhaal dat zich parallel afspeelt in het hedendaagse Prijs en in het hertogdom Horowitz in het Pools-Litouwse koninkrijk in 1478. Dit wordt nogal overbodig aangegeven door een witte, resp. bruine achtergrond te gebruiken.
Dit album moet natuurlijk vooral de reeks op gang trekken, waarin het ook redelijk slaagt. De verhaallijn staat of valt met de verdere delen van de reeks, zodat zo'n eerste album altijd het voordeel van de twijfel verdient. Terwijl het scenario aardig is, valt het tekenwerk van Brada dan weer behoorlijk tegen. Nergens verrassend, banaal van tekeningen en inkleuring. [Peter-Jan Engelen] Masquer le texte

In het eerste deel van de realistische stripreeks 'De expert' is er sprake van twee verhaallijnen, respectievelijk spelend in de vijftiende eeuw en in de 21ste eeuw, met hetzelfde hoofdmotief, te weten wraak en macht. Inzet is een schilderij uit 1479 waarop de overwinning van de heilig verklaarde Waldemar van Horowitz op de Tataren staat afgebeeld. Een gevangen genomen oud-bevelhebber van zijn troepen, die de zijde van de Tataren heeft gekozen, spreekt vlak voor zijn terechtstelling een vloek uit over zijn voormalige broodheer en zijn vazallen. Mysterieus is dat deze gebeurtenis een jaar na het overlijden van de schilder heeft plaatsgevonden. Als er tijdens de opening van de tentoonstelling, waarop dit schilderij het middelpunt is, een aanslag wordt gepleegd op de eigenaar, wordt duidelijk dat de vervloeking de eeuwen heeft getrotseerd. De scenarist laat op geraffineerde en welhaast literaire wijze heden en verleden in elkaar overgaan. De realistische tekenstijl sluit vlekkeloos aan bij het interessante scenario. Het verhaal heeft een open einde. Het album heeft een fraaie, ingetogen bandtekening. Masquer le texte