De schrijver (1934) is emeritus hoogleraar Amerikanistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen en een kenner van Hume, van wie hij ook werk in het Nederlands vertaalde. Dit boek is een bundel essays over de Verlichting, naar aanleiding van een HOVO-cursus die hij in Groningen gaf. De auteur poogt bepaalde misverstanden over de Verlichting, die met name in de negentiende eeuw ontstaan zijn, op te helderen. Het levert helaas een fragmentarisch boek op. Het behandelt de vraag wat Verlichting is, gaat in op deïsme, het natuurbeeld van Buffon, over Rousseau, Montesquieu en Hume, staathuishoudkunde van de achttiende eeuw, over De Sade als een reactie op de heersende visies op huwelijk, liefde en lust, en op het vooruitgangsidee van de achttiende eeuw. Impliciet uit de auteur scherpe kritiek op de hegemonie van Jonathan Israels visie op de Verlichting. Het boek veronderstelt nogal wat historische kennis van jaartallen, personen en begrippen. Met bibliografie en index. Een boek dat vooral voor Verlichtingsliefhebbers interessant is, maar niet echt voor het brede publiek. Masquer le texte