Van de commentaren van Gregorius (ca. 540-604) op een aantal oudtestamentische bijbelboeken is maar een klein deel bewaard gebleven. Van zijn uitleg van Hooglied rest ons slechts hoofdstuk 1, vers 1-8. Gregorius volgt hierin de destijds gangbare allegorische lijn. Daarbij zoekt men vooral naar de geestelijke betekenis van de teksten. Concreet wil dat hier zeggen, dat hij de tekst van het bijbelboek toepast op de kerk. De bruidegom en bruid uit Hooglied symboliseren volgens hem Christus en de kerk. Na een gedegen inleiding volgt de eigenlijke tekst van Gregorius. Die begint zijn commentaar met een inleiding over onder andere woordkeuze, letter en geestelijke betekenis, de relatie van Hooglied tot andere bijbelboeken, en de personages. Daarna beschrijft hij in allerlei varianten de betekenis van de verzen voor de kerk. Deze tweetalige uitgave (links de originele Latijnse tekst, rechts de vertaling) is een goed en zeer toegankelijk voorbeeld van allegorische bijbeluitleg. Daarnaast komen, dankzij de vertalers, op overtuigende wijze de kwaliteiten van Gregorius als schrijver naar voren. Een zeer verzorgde uitgave van een voor het eerst in het Nederlands vertaalde tekst. Masquer le texte