Derde deel over het ijsbeertje IJsje dat prima kan spelen met zijn (alleenstaande) moeder, maar ondertussen ook gestimuleerd wordt om een vriendje te zoeken. Hij probeert dat met allerlei dieren uit de omgeving, maar is toch pas echt tevreden als hij een vriendje vindt van zijn eigen soort waarmee hij veel leuke spelletjes kan doen. Groot formaat prentenboek met leuke schutbladen en blauw-wit-lila getinte prenten van een vertederend ijsbeertje, dat op alle pagina's (ook op het omslag) een voelbaar, pluchen vachtje heeft. De dieren zijn niet aangekleed, maar gebruiken wel menselijke spullen (emmer, hengel, lantaarn). In de werkelijkheid zijn ijsberen niet zo lief en komen ze ook niet samen voor met pinguïns. Het verhaal heeft niet veel om het lijf en het geheel is minder origineel dan de meeste andere prentenboeken van de bekende schrijver/illustrator; de boodschap (blijf bij je soort) zou ook bekritiseerd kunnen worden. Desalniettemin een hartverwarmend en aantrekkelijk prentenboek voor jonge kinderen. Herduitgave in kleiner formaat en zonder voelelementen. Vanaf ca. 4 jaar. Masquer le texte

Ijsje en zijn mama zijn altijd samen. Ze worden samen wakker, gaan vissen, ze eten, spelen en slapen samen. Maar nu Ijsje groter is, vindt mama dat hij een vriendje moet gaan zoeken. Ijsje wil dat wel eens proberen. Hij vraagt achtereenvolgens aan de zeemeeuw, de zeehond, de pinguïn en de walrus of ze zijn vriendje willen zijn, maar die blijken toch niet zo geschikt. Totdat hij de kleine ijsbeer Vlekje tegenkomt. Samen kunnen ze heerlijk spelen! Een groot prentenboek in roos en wit waarin je de kleine ijsbeertjes echt kan aaien, want ze zijn met een fluwelig stofje overtrokken. Het bevat echter een zeer doorsnee verhaaltje met weinig inhoud. Voor de liefhebbers van 'lieve' prentenboeken!