Het enige rustpunt in het leven van de 11-jarige Polleke zijn de weekenden bij opa en oma. Verder is haar in hoog tempo veranderende bestaan onzeker met een verslaafde vader met steeds een andere relatie, haar halfbroer en -zusjes, elk met een andere moeder, haar moeder die met de meester gaat trouwen, haar meester opeens thuis op de bank en het ergste: haar vriendschap met de Marokkaanse Mimoen die door zijn ouders is afgebroken. Een hoop ellende, door de ogen van de nuchtere, maar poëtische Polleke echter met humor gebracht. Ook in dit verhaal komen de volwassenen er (terecht) niet fraai af: hun maar lukraak leven, bijna zonder waarden en normen, levert een maatschappij op zonder houvast. Hier lijkt de auteur een lans te breken voor het traditionele gezin met een geloof, hoewel ook de biddende opa en oma een ontspoorde zoon hebben! In streng christelijke kring kunnen de ontwapenende gebeden van Polleke storen. In vlot lezende spreektaal geschreven, met zwart-wittekeningetjes rond de cursief gedrukte gedichtjes van Polleke. Winnaar Gouden Griffel 2000. Vanaf ca. 10 jaar. Gebonden editie in pocketformaat. Masquer le texte