Tijdens een van zijn verre reizen stuitte de veelvuldig bekroonde auteur op de uitbuiting van zeer jonge kinderen, die in Dubai gedwongen moesten deelnemen aan kamelenraces. Deze kinderen werden ontvoerd uit naburige landen of door hun ouders verkocht. Hij schreef er een aangrijpend verhaal over. De 4-jarige Yaqub (ik-figuur) wordt door zijn straatarme ouders verkocht aan Asnar. Vanuit Pakistan reist hij naar Dubai, waar hij jarenlang gevangen wordt gehouden onder erbarmelijke omstandigheden. Als hij negen jaar is, weet hij, samen met een groep mensen die zich het lot van de gevangen kinderen aantrekt, te ontvluchten. Op ingehouden toon, en daardoor des te indringender, schetst de auteur het leven van Yaqub, zonder dat dit voor de jonge lezers te zwaar en aangrijpend wordt. De hoofdstuktitels en -nummers staan ook in het Arabisch. Brede marges, overzichtelijke tekstblokken en de illustraties zorgen voor een rustige en ruime bladspiegel. Achterin vertelt de auteur hoe hij tot het schrijven van deze geschiedenis kwam. Een verhaal van hoge kwaliteit, voorzien van illustraties in zwart-wit die een lust voor het oog zijn. Is bekroond met Glazen Globe 2007 en de Woutertje Pieterseprijs 2008. Vanaf ca. 9 jaar. Masquer le texte

Yaqub wordt als hij vier jaar is door zijn vader verkocht om kamelenracer te worden, ergens in de Verenigde Arabische Emiraten. Als hij wint kan hij veel geld verdienen, is hem beloofd, maar de werkelijkheid is anders. Gelukkig leert hij Zareena kennen; samen dromen ze ervan om terug te keren naar huis. Het leven in de woestijn is hels en ontsnappen bijna onmogelijk, maar ze houden de hoop levend.
In een eenvoudige taal schetst de auteur hoe kinderen uitgebuit en mishandeld worden tot vermaak van volwassenen. De illustraties van Philip Hopman gaan prachtig samen met de tekst. De mooie potloodtekeningen geven tot in detail weer hoe het is om een kameel te berijden.  Hans Hagen beschrijft een realiteit die onbekend is voor kinderen die dit boek zullen lezen en toch bestaan heeft. Nog maar enkele jaren geleden zijn de kindjockeys vervangen door robots. Ondanks het schrijnende verhaal leer je ook hoe sterk een kind kan zijn en leert te overleven in barre omstandigheden. Yaqub vecht om te overleven en dankzij de hechte vriendschap met Zareena slaagt hij om elke dag het gevecht met zijn uitbuiter Aznar aan te gaan. Ook op een kameel rijden is geen pretje maar hij is beweeglijk en sterk en het lukt hem om het racen onder de knie te krijgen. Uiteindelijk zal hij dankzij een toerist die het niet langer kan aanzien wat deze jonge kinderen wordt aangedaan terug kunnen keren naar zijn dorp ergens in Pakistan. Het verhaal eindigt goed voor Yaqub.
De schrijver reisde in Pakistan en India rond om zijn verhalen te kunnen schrijven. Na kleine krantenberichtjes die melding maakten van gestolen en ontvoerde kinderen ging hij op zoek naar het verhaal van die kinderen. Zo ontdekte hij waar de ontvoerde kinderen terecht kwamen. In zijn boek worden ook verschillende organisaties vermeld die de kinderen een normaal leven willen geven.
Dit boek is een aanrader en zeer interessant om rond 'kinderarbeid' te werken in de klas.
Masquer le texte

Yaqub wordt door zijn ouders verkocht aan Asnar, die hen gouden bergen belooft. Zijn zusje Noor heeft immers een ongeluk gehad, en met het geld van Asnar kunnen ze misschien een operatie betalen. Maar Asnar heeft er niet bijverteld dat Yaqub vanuit Pakistan naar Dubai gebracht zal worden, om als kind-jockey kamelenraces te rijden in de woestijn, tot meerdere eer en glorie van steenrijke sjeiks. En geld zullen zijn ouders ook niet meer zien. Yaqubs nieuwe bestaan is bikkelhard: samen met een aantal andere kinderen leeft hij als een gevangene in een kamp. Elke dag moeten ze urenlang trainen in de hitte, zonder voldoende eten en drinken; jockeys moeten immers zo licht mogelijk zijn. En ’s nachts moeten ze proberen te slapen in ijskoude containers. Kinderen komen en gaan. Wie niet gehoorzaamt of probeert te vluchten wordt streng gestraft. En op een kind meer of minder wordt niet gekeken. Asnar kent geen enkele vorm van mededogen, zelfs niet voor zijn eigen zoon. Op een zeer aangrijpende manier vertelt Hans Hagen over het leven van de kind-jockeys: de mensenhandel, de honger, de ellende, de uitzichtloosheid, ... Hagen ‘beeldhouwt’ de ellende in woorden. Hij weet het zo te brengen dat je a.h.w. door de ogen van Yaqub het verhaal meebeleeft. Hagen laat je meekijken in het leven van alledag, hoe vreselijk ook. De personages zijn echt, mensen van vlees en bloed en daardoor hebben zijn verhalen net alijd dat tikkeltje meer. De taal waarin hij dit doet, is steeds aangepast aan de leeftijd van de doelgroep, met aandacht voor een eenvoudige, maar doordachte bladspiegel. Zoals altijd sluiten de zwierige en sfeervolle illustraties van Philip Hopman naadloos bij het verhaal aan.
Masquer le texte