Veertien rovers in dwergformaat vertellen ieder hun verhaal hoe het toch gekomen is dat ze zo klein geworden zijn. De een is gekrompen omdat hij in de regen heeft gelopen, de ander omdat hij een verkeerde toverspreuk heeft gezegd en zo hebben ze allemaal hun eigen verhaal van een tot twee pagina's. Alleen rover nummer veertien is klein geboren, dat is Klein Duimpje. Alle verhaaltjes zijn op rijm, alhoewel niet allemaal in dezelfde versvorm. Over het algemeen goed lopende en verrassende gedichtjes al zal het niet voor alle kinderen op AVI 4 niveau even makkelijk zijn om de tekst zelf te lezen. Ook geschikt om voor te lezen. Het geheel is geïllustreerd met grappige, helder aquarel-gekleurde illustraties. Vanaf ca. 7 jaar.

Al meer dan 150 jaar is Zwijsen actief op vlak van leesonderwijs. Ze hebben niet alleen leesmethodes, maar ook een uitgebreid aanbod van werkboekjes, spelletjes, cd-roms, websites en uiteraard een zeer gevarieerd aantal reeksen. De serie ‘Ik lees’ richt zich op beginnende lezers. Na vier maanden leesonderwijs zijn ze in staat om deze aantrekkelijke boekjes te lezen. Het AVI-niveau varieert van 1 tot en met 4. De boekjes zijn zoals gewoonlijk zeer aanlokkelijk en ze sluiten zeer goed aan bij de belevingswereld van de kinderen. Veertien rovers zitten verscholen in het gras. Ze klagen en jammeren. De hoofdman vraagt aan elke rover om te vertellen waarom ze zo klein geworden zijn. Tot gisteren waren ze grote forse rovers, nu zijn ze zo klein dat ze zich kunnen verbergen achter een grassprietje … Elke rover vertelt zijn verhaal. Halverwege houden ze even een pauze en dan vervolgt het verhaal. Hun vertellingen zijn erg gevarieerd maar soms ook wat vaag en onduidelijk. Het volledige verhaal is op rijm en dat maakt het soms toch moeilijk voor de jonge lezers. De tekst is vaak te zwaar beladen: “Je wilde blijven tot de nacht de wereld in kwam stoppen en al dat moois ten einde bracht. Tot achter hoge toppen het laatste licht was heengegaan. Tot sterren, vet als knoppen die in de Mei op springen staan, zich in het duister keerden. De sterren lachten naar de maan die langs de einder scheerde.” Dit zijn niet echt zinnen die jonge, beginnende lezers aanspreken, laat staan kunnen plaatsen. Hoewel het rijm wel klopt en het verhaal de nodige humor en sfeer bevat, lijkt me dit toch een van de mindere boekjes uit de reeks Ik lees. Een echt verhaal zit er niet in en qua inhoud is het niet zo aantrekkelijk voor het doelpubliek.
Masquer le texte