Herman De Dijn (1943) is emeritus hoogleraar aan het Leuvense Hoger Instituut voor Wijsbegeerte. Uitgangspunt van dit boek is de stelling dat mensen principieel rituele wezens zijn. Via riten en symbolen probeert ook de moderne mens zich te verhouden tot de wonderen die het leven werkelijk zin geven. Bestaat uit vier delen, die volgen na een inleidend hoofdstuk. In de eerste twee delen analyseert De Dijn de verschijnselen van verwondering en wonder, hun relatie met religieuze en niet-religieuze riten en betekenissen, en hun verhouding tot wetenschap en filosofie/theologie. Vervolgens onderzoekt hij religie en spiritualiteit in een seculiere maatschappij. Tot slot staan mythe en rite in de postmoderne tijd centraal, waarin alle ijkpunten verdwenen lijken te zijn – behalve het ik. Ondanks de soms pittige thematiek is het een toegankelijk boek geworden door de heldere schrijfstijl en brede belangstelling van de auteur. Het is daarmee geschikt voor een breed publiek, geïnteresseerd in filosofie en zingeving. Bevat eindnoten, een lijst met aanbevolen lectuur en een namenregister. Masquer le texte