Suzie en Hond vervelen zich, tot Suzie een gek geluid hoort uit het ladekastje. De schaar heeft honger en wil knippen. Eerst gaan de haren van Suzie er aan, maar later ontstaat er een hap in de gordijnen en de beer. Het loopt helemaal uit de hand tot de schaar in de vinger van Suzie knipt. Om het goed te maken knipt de schaar bloemen uit de tuin. Als de schaar in de ladekast wordt opgeborgen hoort Suzie een ander geluid: hamer wil morgen tikkertje spelen! Bijzonder humoristisch prentenboek met een goed opgebouwde spanningsboog. De vlotte, levendige tekst op rijm laat zich uitstekend voorlezen en nodigt uit tot interactie. De schaar wordt in de tekst als een levend personage opgevoerd, maar de jonge kijker ziet op de illustraties dat het Suzie zelf is die de schaar hanteert bij het knippen van haar haar. Het goed gevonden slot van het verhaal biedt de mogelijkheid om samen met kinderen te fantaseren wat er allemaal kan gebeuren als de hamer aan de slag gaat. De kunstzinnige illustraties laten veel dynamiek zien met veel humoristische details. Verzorgde uitgave met afgeronde hoeken en gedrukt op dunkartonnen bladzijden. Een zeer geslaagd prentenboek van het duo dat eerder succesvol samenwerkte. Tegelijkertijd verscheen 'Suzie Ruzie en de stinkvinger'*. Vanaf ca. 3 jaar. Masquer le texte

Wanneer Suzie is uitgekeken op haar speelgoed, komt een stemmetje uit de kast haar ter hulp. Het is een schaartje, hongerig om te knippen. Het begint met Suzies haren, maar dan moet werkelijk alles er aan geloven: de cactus, de lamp, een stoel, de jeans van de buurman, een auto, een verkeerslicht, ... Pas wanneer het schaartje in Suzies vinger knipt, is de maat vol. Maar met een ruiker bloemen maakt de schaar het weer goed. Wanneer Suzie het schaartje ’s avonds opbergt in de lade, laat een andere kandidaat zich al horen voor de volgende dag.

Het schaartje tot leven brengen is wel een leuke vondst om het hoofdpersonage ongebreideld vernieling te laten zaaien. Wat de schaar doet, is daarbij zo over de top dat kleuters niet geneigd zullen zijn tot imitatie maar wel de humor ervan kunnen smaken. De illustraties geven goed de wervelwind weer die de schaar veroorzaakt, waarbij Suzie soms wel monsterlijke trekjes krijgt. De tekst op rijm is net voldoende en laat zich lekker voorlezen. De afgeronde hoeken en mooie coverkleuren maken het af.

Masquer le texte