Geit, die zijn leven slijt op een kinderboerderij, is nogal introvert en droomt van zijn eigen plek, zonder buren en knuffels van onstuimige kinderen. Hij ziet dat de dieren in de dierentuin vlakbij veilig zijn voor graaiende handjes en besluit daar een plekje voor zichzelf te vinden. Dat valt nog niet mee, maar als het eindelijk gelukt is, beseft hij dat niemand zonder aanraking en aandacht kan. De illustraties in dit sfeervolle prentenboek in oblong formaat zijn uitgevoerd in o.a. krijt en houtskool en digitaal ingekleurd met veel aardetinten. In de één- tot vierregelige tekst, in grote letter gedrukt, is geen woord teveel gebruikt. Die tekst is voornamelijk beschrijvend en vormt een duidelijke eenheid met de expressieve illustraties in afwisselend formaat, waarop over de gemoedstoestand van Geit door zowel de houdingen waarin hij wordt afgebeeld als door het kleurgebruik geen misverstand kan bestaan. Het thema zal voor veel kleine en grote mensen herkenbaar zijn. Dit geestige, mooi uitgevoerde gebonden prentenboek nodigt uit om over gevoelens te praten. De auteur publiceerde eerder 'Kleine vogel leert een stout woord'* over vloeken. Vanaf ca. 4 jaar. Masquer le texte

Geit woont op een kinderboerderij. Hij vindt het er veel te druk en droomt van een eigen plek waar hij geen constante knuffels en kriebels krijgt. Een rustige plek zonder buren en drukte. Naast de kinderboerderij ligt een dierentuin. Geit is jaloers op deze dieren, zij zitten lekker ver van de wilde kinderen. Zou dit een beter plekje zijn voor Geit? Vastbesloten gaat hij op weg om zijn eigen plekje te vinden in de wereld.

Een mooi en hartverwarmend verhaaltje dat erg mooi vertaald werd uit het Engels. Er worden zachte kleuren gebruikt in de tekeningen. Soms lijken het kleine schilderijtjes omkaderd door een grote witte rand, andere bladzijden zijn helemaal opgevuld. Ondanks het feit dat ze eenvoudig getekend zijn, tonen de diertjes veel emoties. Een mooi boekje over je eigen plekje zoeken en vinden.