Stijn (13, ik-figuur) heeft een bijzonder hechte band met zijn opa (79 jaar). Op een dag vertelt opa dat er ‘een krab in zijn lijf zit’, opa heeft kanker. Hij legt aan Stijn uit dat hij afziet van allerlei therapieën. Opa kiest voor euthanasie. Maar alvorens dood te gaan, staat er een driedaagse fietstocht op het programma. Dit tot afgrijzen van Stijns familieleden. Tijdens de fietstocht delen opa en Stijn alles met elkaar. Het onvermijdelijke afscheid dat volgt, is nu minder zwaar voor beiden. Ondanks de zware thematiek heeft Vriens lichtheid aan het verhaal toegevoegd, zoals hij al eerder deed in 'Achtste groepers huilen niet' en 'Niet thuis'. Opa en Stijn krijgen een duidelijk eigen gezicht en hun onderlinge band van openheid en oprechtheid is ontroerend beschreven. De ondertitel ‘Hoe mijn opa vrolijk doodging’ geeft meer prijs dan de titel die verwijst naar een briefje met wilsbeschikking dat opa verstopt heeft en waarvan alleen Stijn het bestaan weet. Een gedurfd onderwerp, dat in eenvoudige taal zonder opsmuk wordt uiteengezet. De euthanasiebehandeling wordt bondig, maar wel expliciet beschreven. Thematisch uitermate geschikt om voor te lezen in de bovenbouw van het basisonderwijs en ook nog relevant voor brugklassen in het voortgezet onderwijs. Vanaf ca. 10 jaar. Masquer le texte