Toen James Joyce in 1920 in Parijs arriveerde, vond hij in de opkomende avant-gardebeweging een unieke voedingsbodem voor zijn volgende boek, dat de tegenhanger van 'Ulysses' moest worden. Zoals 'Ulysses' het boek is van één dag, werd 'Finnegans Wake' het boek van één nacht: de droom van een kastelein in Dublin (HCE=Humphrey Chimpden Earwicker), waar Joyce meteen de geschiedenis van Ierland (HCE=Howth Castle & Environs) en van de hele mensheid (HCE=Here Comes Everybody) mee verweeft. De taal is een droomtaal, waarin het Engels nog als 'grondtoon' aanwezig is, maar waarin ook elementen uit tientallen andere talen opduiken. In deze eerste, prachtig uitgegeven en inventieve 'vernederlandsing' (de kleinzoon van Joyce maakte bezwaar tegen de term 'vertaling' en eiste dat ook de oorspronkelijk tekst werd opgenomen), waaraan zeven jaar is gewerkt, is Nederlands de grondtoon, maar het verhaal is nog even ontoegankelijk als altijd. Hardop lezen verschaft enig plezier vanwege het ritme en de muziek in Joyce's droomtaal, maar alleen stugge doorzetters zullen zich door dit 'monument van taal' weten heen te worstelen. Kleine druk. Masquer le texte