Whit en Wisty Allgood, broer en zus uit een doodgewoon gezin, worden ’s nachts plots op een brutale manier uit hun bed gelicht en gearresteerd door het recent aan de macht gekomen nieuwe regime. De wereld waarin ze tot nu toe zijn opgegroeid, blijkt van de ene dag op de andere op zijn grondvesten te daveren. Niets is nog wat het voorheen leek. Whit en Wisty blijken immers geen gewone stervelingen te zijn, maar een Tovenaar en Heks, die volgens de profetie een belangrijke rol kunnen spelen bij het omverwerpen van de Nieuwe Orde. Om die reden laat de leider, de Ene die de Ene is, talloze kinderen opsluiten, martelen en verdwijnen. Whit en Wisty lijken hetzelfde lot beschoren.
Het jongste boek van de succesvolle James Patterson vormt het begin van een nieuwe reeks rond Tovenaar en Heks. Het boek begint veelbelovend met een intrigerende proloog waarin de onschuldige Whit en Wisty op het punt staan om samen met hun ouders publiekelijk geëxecuteerd te worden. Je wil graag weten hoe het zover is kunnen komen. Het boek zelf barst van de spectaculaire ontsnappingen, achtervolgingen en reddingspogingen. Maar toch stelt het verhaal enigszins teleur. In afwisselende, korte hoofdstukken die variëren van één tot drie bladzijden vertellen Whit en Wisty hun relaas. Die korte stukken in een onregelmatig afwisselingspatroon zorgen er echter voor dat je geen kans krijgt om voldoende voeling te krijgen met de karakters. Whit en Wisty hebben bovendien te weinig een eigen stem. Ze lijken wel onderling inwisselbaar met hun sarcastische opmerkingen en rebelse karakter. Patterson vertelt ook niet alleen een dystopisch verhaal over een totalitair regime dat de macht grijpt en een groot deel van de bevolking dat als slaafse hondjes volgt, hij voegt ook een magische component toe, met bovennatuurlijke wezens en krachten, en parallelle werelden met doden die toch niet helemaal dood blijken te zijn, zombieachtigen die levende mensen achtervolgen en geheime passages tussen de verschillende werelden. Die nieuwe wereld is echter niet voldoende uitgewerkt opdat je er als lezer mee in zou stappen. Patterson heeft zijn dunne boek met te veel verschillende elementen gevuld. Bovendien zijn de meeste personages opgebouwd uit clichés: Wisty is de sarcastische tiener die zelfs in de benardste omstandigheden nog een opmerking over haar lippen krijgt, Whit is de knappe, all-American jongen die samen is met het mooiste meisje van de hele stad, en Byron is de irritante, onpopulaire jongen die zijn wraak op Whit en Wisty neemt door de bullebak uit te hangen bij de Nieuwe Orde. Mensen met een slecht karakter hebben ook het obligate bijpassende uiterlijk. Hopelijk grijpt Patterson de kans om in de volgende boeken meer dimensie toe te voegen aan de karakters en hun magische wereld. [Tine Verachten] Masquer le texte

Het regime de Nieuwe Orde heerst, met dictator de Ene die de Ene is, die alle vormen van kunst verbiedt en die de jeugd als het zwarte schaap van de samenleving ziet: jongeren zijn creatief en moeilijk te bedwingen. Broer en zus Whit (17) en Wisty (15) worden in een cel gegooid vanwege vermeende hekserij. Ze weten van niets, maar komen erachter dat ze echt krachten bezitten en die moeten aanwenden om zichzelf en andere kinderen uit de handen van het regime te redden. Eerste deel uit de serie 'Heks & Tovenaar'. De korte hoofdstukjes zijn geschreven vanuit afwisselend de felle Wisty en de aardige Whit, beiden als ik-figuur. Het snelle wisselen zorgt af en toe voor verwarring. De samenleving onder de Nieuwe Orde wordt wat vluchtig geschetst en personages worden niet geheel geloofwaardig neergezet. Humor en sarcasme maken de absurde situaties en de ellende van broer en zus wel weer verteerbaar. James Patterson is een van de meest succesvolle thrillerauteurs, die in dit boek wat steekjes laat vallen, maar dit is wel het begin van een serie vol vaart, komische situaties en toverkracht. Vanaf ca. 13 jaar. Masquer le texte

'Heksenjacht' vertelt over Whit en Wisty Allgood. Deze broer en zus worden midden in de nacht van hun bed gelicht door medewerkers van de Nieuwe Orde. Gescheiden van hun ouders worden ze in de gevangenis gegooid op beschuldiging van hekserij. Heel wat kinderen en jongeren ondergaan hetzelfde lot omdat zij vol fantasie zitten. Dat is niet naar de zin van De-Ene-die-de-Ene-is, die onder zijn bewind alle vrijheid, muziek, boeken, kunst en magie wil uitroeien. Whit en Wisty ontdekken dat ze inderdaad bijzondere gaven hebben, maar daar waren ze zich zelf niet van bewust. Ze proberen hun krachten onder controle te krijgen om zichzelf en hun ouders te redden van de dictatuur.
Het verhaal is verteld vanuit het ik-standpunt van afwisselend Whit en Wisty. Het is moeilijk te volgen of het nu broer of zus is die het verhaal vertelt. Een aantal hoofdstukken wordt door het ene personage verteld en dan is er plots weer eentje verteld door het andere personage. Bovenaan het hoofdstuk staat het wel vermeld, maar hun karakters, gevoelens en gedachten worden nauwelijks uitgediept. Het blijft bij oppervlakkige beschrijvingen van de actie, waardoor de keuze van dit vertelperspectief totaal zinloos wordt. Bovendien zijn de hoofdstukken zeer kort, van soms slechts enkele lijntjes tekst tot een twee- à drietal bladzijden, meer dan honderd in totaal. Het verhakselt op een onzinnige manier de verhaallijn die sowieso niet altijd even gemakkelijk te volgen is. Een allegaartje aan groteske figuren, bizarre wezens en magische ingrepen doorspekt met smakeloze humor wordt de lezer voorgeschoteld. Kortom een ongeloofwaardig verhaal dat absoluut niet weet te boeien.
Masquer le texte