Het Vertoog van Rousseau (1712-'78), dat in 1755 voor het eerst in Amsterdam werd uitgegeven, is een geschiedenisfilosofie, die haaks staat op de "verlichte" opvattingen van zijn tijd. Tegenover de opvatting dat de rede, wetgeving en culturele verfijning de mensheid verder hebben gebracht, verdedigt hij de natuurstaat, waarin de "wilden" hun natuurlijke neigingen nog konden volgen. Zonder dat de vertaler ooit modieus wordt of zijn toevlucht neemt tot het taalgebruik van de hedendaagse maatschappijkritici, heeft hij het prikkelende dat deze tegendraadse beschouwing voor tijdgenoten moet hebben gehad, volledig weten te bewaren. De inleiding van prof. De Valk van de Erasmus-universiteit geeft aan het geheel een extra waarde. Een samenvatting en analyse van het vertoog verzorgde T. Lemaire in 1982 voor Ambo. Paperback; kleine druk. Herziene editie.