De Britse schrijfster J.K. Rowling, de geestelijke moeder van tovenaarsleerling Harry Potter, richt zich in haar nieuwste boek 'Een goede raad' op volwassenen. En dat is eigenlijk niet eens zo vreemd.
Wie de Harry Potter-boeken heeft gelezen, weet dat Rowling allesbehalve zeemzoeterige sprookjes schrijft. Naarmate de reeks over Potter vorderde, werd het verhaal donkerder en donkerder, tot je je afvroeg of het nog wel geschikt was voor kinderen. Enige zwartgalligheid is Rowling dus niet vreemd, en het hoeft dan ook niet te verbazen dat haar eerste boek voor volwassenen geen luchthartige lectuur is.
Het begint allemaal met de plotse dood van Barry Fairbrother, een gerespecteerd en geliefd lid van de gemeenschap in het landelijke Pagford. Door zijn voortijdige verscheiden komt er een zitje vrij in de gemeenteraad, en eens het dorp van de eerste schok bekomen is, barst de opvolgingsstrijd los. Terwijl het ene schandaal na het andere losbarst en de verschillende personages worstelen met hun persoonlijke demonen, stevent het verhaal af op een enorm drama.
Het is niet meteen duidelijk welke richting Rowling uit wil. Na de eerste pagina's verwacht je bijna een zwarte komedie…Lire la suite
Wie de Harry Potter-boeken heeft gelezen, weet dat Rowling allesbehalve zeemzoeterige sprookjes schrijft. Naarmate de reeks over Potter vorderde, werd het verhaal donkerder en donkerder, tot je je afvroeg of het nog wel geschikt was voor kinderen. Enige zwartgalligheid is Rowling dus niet vreemd, en het hoeft dan ook niet te verbazen dat haar eerste boek voor volwassenen geen luchthartige lectuur is.
Het begint allemaal met de plotse dood van Barry Fairbrother, een gerespecteerd en geliefd lid van de gemeenschap in het landelijke Pagford. Door zijn voortijdige verscheiden komt er een zitje vrij in de gemeenteraad, en eens het dorp van de eerste schok bekomen is, barst de opvolgingsstrijd los. Terwijl het ene schandaal na het andere losbarst en de verschillende personages worstelen met hun persoonlijke demonen, stevent het verhaal af op een enorm drama.
Het is niet meteen duidelijk welke richting Rowling uit wil. Na de eerste pagina's verwacht je bijna een zwarte komedie, maar het lachen vergaat je gaandeweg door het gevoel van naderend onheil. Rowling schetst op treffende wijze de kleinste kantjes van de mens, zodat haar personages naakt en van al hun eigenwaarde ontdaan voor je staan. Als lezer kan je niets anders doen dan met plaatsvervangende schaamte toekijken hoe ze stuk voor stuk op hun bek gaan.
Tegelijk klaagt Rowling in haar boek de houding van de gegoede middenklasse tegenover de minder bedeelde medemens aan. Pagford wil immers de verloederde wijk The Fields, waar armoede, druggebruik en geweld dagelijkse kost zijn, van zich afstoten, omdat die het aanzicht en imago van het dorp verpest.
'Een goede raad' is een grauw en vooral heel menselijk verhaal over hoe één gebeurtenis een lawine kan veroorzaken. De observaties van Rowling zijn messcherp, maar daarom eens zo heerlijk om te lezen. (ajo)
Masquer le texte