In deze nieuwe bundeling beschouwingen laat Julian Barnes zijn erudiete en gevatte geest los op een divers aantal Franse thema's. Barnes, francofiel en Frankrijk-kenner, laat in deze uitgave wel twee gezichten zien.

De eerste helft bevat zes voor iedereen toegankelijke artikels, die getuigen van een grote kennis maar ook van een heldere journalistieke stijl. Vooral het voorwoord met herinneringen aan zijn jeugd en een bespiegeling over de achtergrond van zijn Frankrijk-liefde is onverwachts openhartig. Het stuk over de (doping-)Tour 2000 is eveneens verrassend, door het onderwerp en door de kennis en inzichten die worden geëtaleerd. Oerdegelijk zijn de stukken over chansonniers Brel, Vian en Brassens, of over de nouvelle vague. 'Tour de France 1907' over Edith Wharton als francofiele auto- en toerismepionier lijdt echter wat aan citaterigheid en ondanks Barnes' altijd heldere stijl doet het noest aan door de noodzaak van nogal wat voorkennis.

Dat geldt al helemaal voor het tweede deel, waarin de auteur zich laat kennen als academisch onderlegd. De Flaubert-kenner wijdt zeven teksten, zeg maar gerust essays, aan verscheiden topics van de Flaubert-studie. Echter, hoe fantastisch ze ook geschreven zijn en hoe geestig soms ook, dit veronderstelt heel veel interesse en vertrouwdheid met het onderwerp. Een meerdere pagina's lang register maakt ook duidelijk dat dit geen reis- of nachtkastjesboek geworden is. Ook jammer is dat nergens wordt vermeld of en waar de teksten eerder verschenen zijn. [Wilfried Poelmans] Masquer le texte

Waarom is Engelsman Julian Barnes (1946) zo dol op Frankrijk? Hij vertelt het ons in een autobiografisch voorwoord tot deze bundel. Bijzonder, omdat Barnes altijd roept (ook in dit boek, in het stuk over Brel) dat het leven van een schrijver er niet toe doet ('Why aren't the books enough?'). In de eerste helft vinden we aanstekelijke stukken over de ondogmatische historicus Richard Cobb en diens voorkeur voor de Franse 'petits gens', over Brassens en Brel, de nouvelle vague in de Franse cinéma (Truffaut, Godard), de kookboekenschrijfster Elizabeth David en de nouvelle cuisine, en het dopinggebruik bij de Tour de France. De tweede helft van het boek gaat helemaal - hoe kan het ook anders bij de schrijver van 'Flauberts parrot' -over Gustave Flaubert: 'de schrijver voor schrijvers par excellence, vervolmaker van het realisme en assistent-schepper van de modernistische roman'. Er is veel over Flauberts brieven, de vrouwen in zijn leven en als afsluiting een verrukkelijk essaytje over Justin, de apothekersleerling die een bijrol vervult in Madame Bovary. Fraai omslag met een schilderij van Edward Hopper van een Franse wielrenner. Normale druk. Masquer le texte