Na de aanval op Pearl Harbour werden alle Amerikanen van Japanse origine geïnterneerd. Julie Otsuka vertelt in haar debuutroman over de internering van een Japanse vrouw en haar twee kinderen. Haar man is al eerder door de FBI gearresteerd. Voorafgaand aan hun deportatie wordt het tafelzilver in de tuin verstopt. De vrouw doodt en begraaft hun oude hond. De treinreis naar het kamp wordt door de dochter en het zoontje geregistreerd. Ondanks alle ellende levert dat onbevangen observaties op van medereizigers en van een wisselend landschap. Het kamp bevindt zich in de woestijn van Utah. Aan de oppervlakte is het kampleven niet onmenselijk wreed en de kinderen hebben plezierige momenten, maar Otsuka maakt de dieper liggende pijn wel voelbaar. Na de oorlog volgt de terugkeer naar het inmiddels verwaarloosde huis. Er is geen sprake van een hartelijk welkom. Hartverscheurend is de thuiskomst van de echtgenoot, een gebroken man. Het blijkt niet mogelijk om het leven op de oude voet voort te zetten. Het leven is ontwricht en het vertrouwen beschaamd. Paperback, kleine letter. Masquer le texte