Katherine Rundell vond als kind de bibliotheek in Harare (Zimbabwe) de allerfijnste plek. Ze heeft zich daar door bijna alle boeken van de 25 planken heen gelezen. Daar zal zij haar inspiratie opgedaan hebben om later kinderboeken te gaan schrijven. In haar betoog stelt Rundell dat kinderboeken voor alle leeftijden zijn en dus ook door volwassenen herlezen moeten worden, dat verbeelding een belangrijk aspect van kinderboeken is, en dan deze boeken ‘in zijn puurste, meest oorspronkelijke vorm hoop, honger, vreugde en angst weergeven’. Zij vat dit mooi samen met ‘beschouw kinderboeken als literaire wodka’. Rundell kan ook gelezen worden als een pamflet tegen maatregelen zoals de meer dan 300 miljoen bezuiniging op het bibliotheekbudget in Engeland, waardoor er sinds 2010 al meer dan zevenhonderd bibliotheken zijn gesloten. Een ontwikkeling die we helaas ook het laatste decennium in Nederland zien. De auteur is verder van mening dat er meer aandacht moet komen voor diversiteit. De inleiding van kinderboekenambassadeur Manon Sikkel onderschrijft het boeiende betoog van Katherine Rundell. Klein formaat boekje met een belangrijke inhoud. Voor iedereen die zich met jeugdliteratuur bezighoudt. Masquer le texte