Het Oude Konijn van Job-van-een-paar-huizen-verderop is van schrik overleden nadat het de Nieuwe Kat van Anna op zich af zag sluipen. Job vond dit verschrikkelijk en bewaakt daarom zijn Nieuwe Konijn dag en nacht met een supersoaker. Anna en haar buurmeisje Susanne – bekend van ‘De grote Hamster Massamoord’ – vinden dit stiekem jammer, want Job heeft nu geen tijd meer om met hen de meest vreemde en gevaarlijke spelletjes te spelen.
Als Job na de scheiding van zijn ouders besluit bij zijn vader in de flat te gaan wonen, moet hij het Nieuwe Konijn achterlaten. Anna en Susanne besluiten de bescherming van het dier van hem over te nemen, wat veel minder makkelijk blijkt dan gedacht. Het Nieuwe Konijn is niet echt aaibaar en nogal woest. En hoewel ze het beest al het groen geven dat ze uit omliggende tuinen kunnen wegroven, kwijnt het langzaam weg. Dan horen ze ook nog dat het met Job niet zo goed gaat en trekken ze direct de conclusie dat het konijn en de jongen elkaar vast enorm missen. Als het konijn vervolgens op een nacht bijna dood gaat – de meisjes horen dit via de babyfoon die ze in het hok hebben verstopt – besluiten ze het dier onmiddellijk naar Job toe te brengen, ook al is het midden in de nacht. Met zijn drieën – Tom, het broertje van Anna, hoorde hen vertrekken en wilde mee – ondernemen ze de reis op een klein fietsje met zijwieltjes en een aanhangwagentje. Echt makkelijk is de tocht niet, zeker niet wanneer ze in de wei die ze moeten doorkruisen plots omringd worden door koeien.
De grote konijnenreddingsactie is een humoristisch verhaal over twee meisjes die de problemen van grote mensen – zoals de scheiding van Jobs ouders – op heel eigen wijze interpreteren en in hun eigen fantasiewereld trekken. Het verhaal leest lekker weg, op de flashbacks in het begin na, waarin te veel stappen worden gezet om de verschillende personages uit het boek te positioneren en te karakteriseren. Doordat het verhaal in ik-vorm wordt verteld vanuit het perspectief van Anna, wordt de lezer desondanks gemakkelijk in haar belevingswereld getrokken. De bladzijden bevatten aan de binnenkant een print van een ringband, wat de suggestie wekt dat het verhaal door Anna zelf is opgeschreven. Ook het gebruik van schrijfletters en lijstjes versterkt deze indruk. De illustraties van Hannah Shaw verbeelden details uit het verhaal op grappige wijze. [Fedor de Beer] Masquer le texte

Als Job-van-een-paar-huizen-verderop bij zijn vader gaat wonen, besluiten Anna (ik-figuur) en haar vriendin Suzanne voor het konijn te zorgen. Ze verzamelen groen om hem te voeren. Helaas wordt het konijn doodziek en besluiten ze midden in de nacht om Job te waarschuwen. Op de pagina's is een ringband gedrukt. Dit wekt de suggestie dat het verhaal door de 9-jarige Anna is opgeschreven. Samen met haar vriendin verzint ze steeds superspannende dingen, die dan weer door Anna's moeder worden verboden, omdat ze niet zonder gevaar zijn. De meiden hebben een grote fantasie en houden elkaar via hun walkie talkies op de hoogte van hun plannen. Ondanks hun goede bedoelingen wordt het konijn steeds zieker. Daarom kiezen zij voor een noodoplossing. Tussen de tekst staan veel kleine zwart-wittekeningetjes en lijstjes van Anna als illustratie van hun soms ingewikkelde avontuurtjes. Eerder verscheen over Anna 'De grote hamster massamoord'*. Een vermakelijk relaas over een paar leuke kinderen die vol spannende ideeën zitten, maar nog niet helemaal de consequenties van hun gedrag kunnen overzien. Vanaf ca. 8 jaar. Masquer le texte