Een paar dagen na de dood van Paul van Ostaijen in 1928 riep Richard Minne op naar het gehucht Miavoye te gaan, waar de dichter in het sanatorium was overleden. Vier Vlaamse schrijvers vatten het plan op in oktober 2013 om van Antwerpen naar Miavoye te reizen, als een wat late hommage aan de grote dichter. Het verslag van hun reis is zo onbedaarlijk knullig en melig dat kritiek erop te veel eer zou zijn. Foto's, kiekjes, documenten, tekeningen, gedichten, citaten – alles is bruikbaar in dit concept. Dat geldt ook voor zinnen: 'Inmiddels was, zoals gezegd, de zon doorgebroken.' Voor deze bijdrage tekenden Peeters en Verbeken (let wel: 'in nauwe samenwerking met' Broucke en Holvoet-Hanssen). Het mocht wat. Deel twee bestaat uit kinderlijke priegeltekeningen en schilderijen van Broucke, geïnspireerd natuurlijk op PvO. Deel drie is een bloemlezing uit diens poëzie – geen enkele verrassing dus: die poëzie is hors concours. Ik denk dat dit boek het resultaat moet voorstellen van een performance (de reis) of een parodie daarop. Een weinig imponerend project. Masquer le texte