Een uitgave op bescheiden formaat van een inleiding in de Belgische wandtapijtkunst, door een Leuvense hoogleraar en assistenten. De kunst van wandtapijten, een typische hofkunst vanwege de kostbaarheid, kwam op in de Franse middeleeuwen, verbreidde zich naar Vlaanderen (onder meer Antwerpen) en vandaar na 1584 naar Nederland (onder meer Delft). Grootste bloei in de zeventiende en achttiende eeuw. De auteurs deden jarenlang archiefonderzoek naar tapijtateliers in Brussel, Antwerpen en Oudenaerde en kozen voor hun monografie voor de invalshoek van vijftig anekdotes van anderhalve pagina uit de historische praktijk van de tapijtkunst. Hierdoor wordt inderdaad veel duidelijk over de praktijk van ondernemers in deze kunst, hun ateliers en hun opdrachtgevers c.q. clientèle. Ook de rol van de kunstenaar-ontwerper van kartons en schilderijen wordt belicht. Geïllustreerd met circa zestig afbeeldingen in kleur, waaronder dertig tapijten en details daarvan, en in zwart-wit van vooral archiefpagina’s. Met bibliografie. Masquer le texte