BRUGGE/BEERNEM - In haar vierde jeugdboek «Olrac» voert Kristien Dieltiens uit Beernem jongeren tussen 12 en 14 jaar, en hun ouders, terug naar de Middeleeuwen. De 45-jarige onderwijzeres (op de voorgrond), die zelf vijf kinderen en een pleegkind opvoedt, vertelt een verhaal van alle tijden: de vlucht van mensen die worden uitgesloten omwille van hun ras of geloof en leiders die omwille van de macht over lijken gaan. De jonge Olrac groeit op in een roversbende. Als hij dertien wordt, stelt hij zich vragen over zijn afkomst. De hoofdman vindt de tijd rijp om hem de waarheid te vertellen, maar dit wordt verhinderd door een op macht beluste baljuw. Olrac moet het op zijn eentje zien uit te vissen en hij start een lange en harde tocht. Overal loert gevaar, maar de knaap volgt zijn innerlijke stem. «Olrac» telt 298 pagina's en is rijkelijk door de auteur geïllustreerd.

Jean Bosco Safari, een oude vriend van de auteur, doopte het boek met een heerlijke ballade over ,,dromen die altijd en overal kunnen''.

Kristien Dieltiens werd in 1954 in Antwerpen geboren. Vijfentwintig jaar geleden kwam ze naar Brugge om in de pas opgerichte Steinerschool pionierswerk te plegen. Ze woont nu samen met haar man en vijf kinderen in een opgeknapt boerderijtje in Oedelem bij Beernem. Sinds 1992 heeft ze een pleegkind onder haar hoede. Het boek Olrac vertelt niet toevallig over de zoektocht van een pleegjongen naar zjn ware ouders.

Het werd onder meer daardoor een spannend verhaal over een middeleeuwse jongen die opgroeit tussen rovers, maar na een gruwelijke ontdekking op zoek gaat naar zijn roots. Op die tocht ontmoet hij wondere figuren die hem, samen met de kruiden en de muziek, leren te overleven. Proeflezer Jean Bosco Safari voorspelde ,,de vele vragen die bij de kinderen zullen blijven hangen'' na lezing van dit spannende verhaal.

Dit boek was meteen ook het feest van de Brugse Steinerschool. Hoofdstuk na hoofdstuk lazen de leerlingen mee, gaven ze commentaar, tekenden ze illustraties en verdiepten ze zich in middeleeuwse geschiedenis. En wat zij ervan vonden?

Lotte Machs (12): ,,Olrac is een schitterend boek en niet alleen voor kinderen, denk ik. Iedereen zal er met volle teugen van kunnen genieten, je leest het immers in één ruk uit. Het boek is vol spanning, liefde, droevigheid, ontroering. Ik raad het iedereen aan.''

Arne Debacker (12): ,, Bij het lezen van de proloog merk je al dat het om een spannend boek gaat. Je wordt onmiddellijk meegesleurd. Ik kon me al de beschrijvingen zo levendig voorstellen. Vooral de rovers. Ze bleken niet zo slecht te zijn als men wel dacht. Het verhaal is heel goed opgebouwd... Uit het verhaal heb ik geleerd dat het goed is om naar je eigen innerlijke stem te luisteren.''

LFB

Masquer le texte

Spannend en ontroerend avonturenverhaal over de 13-jarige Olrac, die ten tijde van de tweede kruistocht opgroeit bij een (overigens goedhartige) roversbende. Op een dag vindt hij zijn makkers vermoord terug. Olrac trekt naar de zee, op zoek naar zijn afkomst, want hij werd als baby uit een leeggeroofde burcht gered en meegenomen. Na heel wat avontuurlijke omzwervingen, waarbij de tijdgeest bijzonder filmisch wordt weergegeven, ontmoet Olrac zijn echte ouders. Het verhaal oogt een tikkeltje ouderwets door de duidelijke strijd tussen goed en kwaad en de zeer romantische, ontluikende liefde voor Aude, maar dit doet absoluut geen afbreuk aan het sterke geheel: genuanceerde karakters, een stevige plot, veel couleur locale, kortom: een van de betere historische jeugdboeken. Het omslag toont het schilderij 'Portret van een jongen'. Van deze auteur zijn nog twee jeugdromans over de middeleeuwen verschenen*. Vanaf ca. 13 jaar.

De dertienjarige Olrac is opgegroeid bij een roversbende op de Doodsberg. Daar leerde hij alles over overleven in de natuur. Als de op macht beluste baljuw hem op het spoor komt, besluit Thalan, de roverhoofdman, Olrac op de hoogte te brengen van zijn afkomst. Maar het is al te laat: de baljuw laat de bendeleden vermoorden. Alleen Olrac kan ontsnappen, en ook Thalan, maar dat weet Olrac pas later. Olrac trekt de wijde wereld in, op zoek naar zijn ouders. Het is een lange, zware en ook wel eenzame tocht vol hindernissen. Eén voor één raakt hij alle bewijsstukken van zijn afkomst kwijt. Hij moet leren vriend en vijand te onderscheiden, en hij maakt kennis met zowel haat als liefde. Hij kan enkel zijn innerlijke stem volgen, maar of dat genoeg is om zijn queeste tot een goed einde te brengen is maar zeer de vraag. Na heel wat avontuurlijke omzwervingen –hij trekt van de Languedoc over de Pyreneeën naar Catalonië– belandt hij bij zijn echte ouders: de burchtheer en – vrouwe van Ampurias. Dit is een middeleeuws avonturenverhaal pur sang: spannend, vol onverwachte wendingen, hier en daar een beetje humor én overgoten met een licht sausje romantiek. Het doet misschien een beetje ouderwets aan door de overduidelijke tegenstelling tussen goed en kwaad en het lineaire tijdsverloop, maar het blijft een dijk van een boek: sterke, goed uitgewerkte karakters (ook die van de nevenpersonages), een spannende plot, onvoorspelbaar en met een goede en gedetailleerde beschrijving van het leven in de middeleeuwen. Dit boek leest niet echt snel, maar het raakt je, en al gauw ben je ondergedompeld in de wereld van Olrac. Tot je tot je grote spijt moet vaststellen dat het boek uit is. En dat is nu net wat van een boek een goed boek maakt!

Masquer le texte