Een slechts voor de helft bewaard fragment van een onbekende auteur uit de eerste eeuw n.C. over het sublieme, meer bepaald een zoektocht naar datgene dat, indien gerealiseerd, de kwaliteit van het openbare spreken zou verhogen. Tot dat openbare spreken kunnen wij ons moeilijk anders dan ambigu verhouden. Enerzijds staat de retoriek weer volop in de postmoderne belangstelling, anderzijds worden we hele dagen platgeslagen met allerhande hol gemekker op de televisie. Nu had diezelfde retoriek bij de oude Grieken ook niet altijd en overal een even frisse reputatie. Men had er de bevlogen genieën die we nog lazen tijdens onze klassieke opleiding, maar er liepen ook heel wat proto-yuppies tussen die er een kwak geld mee wilden binnenrijven. Mocht dat niet zo zijn, dan kon de hele retoriek herleid worden tot een strak stel stijlfiguren en technieken. Deze worden inderdaad opgesomd in dit essay; wie wordt niet week als termen als asyndeton, anafora of hyperbaton nog eens zwart op wit opduiken? Aan de techniek en regels wordt heel wat ruimte gespendeerd: manipulatie van getal, tijd, persoon, vergelijking, woordschikking, harmonie en ritme, beknoptheid en wat de woordkeus betreft: registervastheid. Maar "het sublieme gedijt niet bij weelde en genotzucht" en 'holle' retoriek wordt zo ontmanteld. Dat komt omdat er meer is dan alleen de regeltjes volgen en de trucs toepassen. Naast stijl en compositie, wat misschien wel aanleerbaar is, vindt de auteur nog twee aangeboren bronnen van het sublieme: bezieling, een emotionele factor, en het "vermogen om grote gedachten te ontwerpen". Het sublieme is immers "de weerklank van de grootheid van de geest". Wie niets te vertellen heeft, kan de retoriek beter laten. Deze uiterst interessante en overvloedig geannoteerde exploratie van het sublieme wordt ingeleid door een nauwgezette situering van het essay (C. Sicking) en uitgeleid door een uitgebreid overzicht van de receptie van deze gedachten in de literaire kritiek (J. Bons). Dan volgen een namenregister, bibliografie en een verantwoording van de vertaler Michel op de Coul. De vormgeving is van een bibliofiel karakter. [Erik Meganck] Masquer le texte

Dit boek biedt een Nederlandse vertaling, met inleiding en uitvoerig nawoord, van het Griekse literatuurtheoretische traktaat 'Over het subieme', dat wordt toegeschreven aan Longinus. Het is geschreven in de eerste eeuw na Chr. en bevat een literaire kritiek van klassieke auteurs uit die tijd en eerder. Aan de hand van een aantal criteria, o.a. de compositie, eenheid van stijl en inhoud, het overbrengen van emotie, en allerlei stijlmiddelen, analyseert hij deze auteurs en bepaalt hij de kwaliteit van een werk. Zoals in het nawoord door de classicus Jeroen Bons wordt getoond, is dit werk van grote invloed geweest op de latere literaire esthetica en retorica. De uitstekende vertaling van Op de Coul maakt dit moeilijke werk goed toegankelijk voor een Nederlands publiek.