Het zevende, meest ambitieuze boek van een Britse Gemenebest auteur, vooral bekend door 'Captain Corelli's mandolin'*. Niets meer en niets minder dan een veelzijdige kroniek van de ondergang van het Ottomaanse Rijk in Klein Azië en de geboorte van het moderne 'wereldse' Turkije, zoals al dan niet overleefd door de Vogels zonder Vleugels, de weerloze bewoners van een kuststadje in Anatolië in de jaren 1900-1925. In afgrijselijk detail weerspiegelen de ruim honderd, soms zeer korte hoofdstukken het einde van een vreedzame multi-culturele samenleving, waar eerst de Armeense en later de Griekse minderheid op gruwelijke wijze worden gedeporteerd en vermoord buiten het zicht van de westerse wereld. De ondergang van een groot aantal zeer verschillende personages wordt geflankeerd door tweeëntwintig hoofdstukken die de klim naar macht beschrijven van de roemruchte Kemal Atatürk. Uitvoerige en huiveringwekkende schildering van de rampzalige 'expeditie' naar Gallipoli, nu eens gezien door Turkse ogen. Aandacht eisend uitdrukkingsrijk en zeer gevarieerd proza, zo meeslepend dat men over de moeilijke woorden, o.m. onvertaald Grieks en Turks, heen leest. Een royaal gedrukte turf met een zeer fraai omslag, dat titel en thema weerspiegelt. Masquer le texte