Het werd stilaan tijd dat de 10-delige politiereeks van het Zweedse schrijversduo Maj Sjöwall (1935) en Per Wahlöö (1926-1975) in een nieuwe druk verscheen, want de laatste uitgave dateerde ondertussen al weer van 1982 (Zwarte Beertjes-reeks).

De serie verscheen oorspronkelijke in de periode van 1965-1975. De politieke en sociale omstandigheden lagen toen heel anders en het levensritme werd nog niet bepaald door pc en mobilofoon, maar desondanks kan men met gerust gemoed stellen dat deze politieromans geenszins gedateerd overkomen. Hoogstens hebben ze een kwaliteitsvol patina verworven en daarmee ook een ereplaats in de top-10 van de beste misdaadseries van de voorbije eeuw.

Het oeuvre van het Zweeds schrijverspaar situeert de populaire hoofdfiguur Martin Beck en de talloze memorabele personages telkens op het scherp van de snede. De misdaad in deze romans situeert zich in het breukgebied tussen individu en maatschappij, waardoor in de tegenstelling tussen individuele verwachtingen en maatschappelijke verordeningen conflicten ontstaan die voor beide partijen verstrekkende gevolgen hebben. De steeds terugkerende combinatie van actie en emotie, spanning en maatschappijkritiek, verleent aan deze spannende boeken een waardevol en beklijvend karakter.

De detectives van Sjöwall en Wahlöö fungeren als een spiegel van de politieke, sociale en economische ontwikkelingen binnen de Zweedse welvaartsstaat. Zo werd van in het begin een reeks van tien boeken rond moordzaken-inspecteur Beck gepland om via het hoofdpersonage en de evolutie die hij doormaakt, de sociale veranderingen in het land te verbeelden. Het optreden van de politie dat verglijdt van een geordend en rechtgeaard beleid naar corruptie en brutaliteit wordt zo symptomatisch voor de malaise waarin de maatschappij wegzinkt. Gaandeweg neemt de altwetende verteller meer kritiek in de mond en wordt de sociale achtergrond van de criminaliteit sterker in de verf gezet. Het schrijverskoppel, met sterke communistische overtuigingen, was bezorgd over de verkeerde weg die de welvaartsstaat opging. De ironie wil dat ze niet zozeer van plan waren het detectivegenre te vernieuwen dan wel te kapen om hun politieke visie te ventileren. De kwaliteit van de detectives en de vaak universele en tijdsoverschrijdende problematiek die aangeboord wordt, maken van deze reeks een blijver.

De serie, uitgegeven bij Signature, is opgevat in een groot en handig formaat, wat het leesproces aangenamer maakt. Per Wahlöö overleed in 1975 en Maj Sjöwall legde ondertussen de pen neer, maar hun werk is nog springlevend. [Kris van Zeghbroeck] Masquer le texte

De zakenman Palmgren wordt in een restaurant vermoord en de dader weet te ontkomen. De politie ontdekt dat de vermoorde man zich met allerlei duistere zaken bezighield en zoekt de moordenaar bij vijanden en concurrenten. Door een stom toeval, het aanspoelen van een geweerfoedraal, komt de politie achter de ware identiteit van de moordenaar. Dit is een detectiveverhaal met hoofdinspecteur Martin Beck in de hoofdrol. Het verhaal speelt tijdens een hittegolf die van grote invloed is op het humeur en de motivatie van de overwerkte en onderbezette politie. Opvallend zijn de uitstekende karakterbeschrijvingen, en het ingaan op allerlei gebeurtenissen die de hoofdpersonen overkomen, zonder dat die van belang zijn voor de ontknoping. Het maakt het in ieder geval een bijzonder levensecht verhaal, waar de politie gewoon door hard werken, de moordenaar ontmaskert. Kleine druk.