Wat de 'Ilias' voor de Grieken is, is de 'Edda' voor de Noordse volken. Het was een stoutmoedige daad van Marcel Otten, vooral bekend om zijn moderne toneelvertalingen, om een nieuwe vertaling van de Oud-IJslandse mythologische en heroïsche poëzie, verzameld onder de naam 'Edda', te publiceren. De eerste vertaling van dr. Jan de Vries was van 1938. Deze hanteerde de overgeleverde versmaten en het stafrijm, wat natuurlijk tot afwijkingen van het origineel leidde. Otten koos voor een andere benadering: een zelfgekozen ritme, waarin het stafrijm niet geheel ontbreekt; een eigentijds, hier en daar platvloers en onpoëtisch taalgebruik. In de geheel herziene tweede druk heeft de vertaler zijn enthousiasme voor het vertalen van eigennamen wat getemperd, is de omvang van de aantekeningen teruggebracht, is een nieuwe inleiding geschreven, zijn fouten gecorrigeerd (ook in de index) en is de vertaling stilistisch op vrij veel plaatsen bijgepunt. Van deze tweede druk is deze derde een vrijwel ongewijzigde herdruk. Masquer le texte