Wie was mijn vader? Die vraag stelde de schrijfster zich pas toen ze bijna dertig was en haar moeder haar de documenten gaf van het laatste proces tegen hem. Deze arts was vals beschuldigd van lidmaatschap van een linkse terreurorganisatie. Dan volgt een aangrijpend verslag van een zoektocht naar wat haar vader bewoog om de kant van de migranten uit het zuiden te kiezen, die onder erbarmelijke omstandigheden in de fabrieken van Turijn werkten en bij bosjes het leven lieten. Het verzet daartegen (stakingen, demonstraties, bezettingen) en tegen de mensonwaardige behandeling van gevangenen vormen de etappes van haar vaders leven. Voor een klein deel wordt dit bijna journalistiek verteld, maar overwegend zijn alle ontroerende ontmoetingen met mensen die haar vader hebben gekend, zijn vrouwen, collega's, kameraden, zijn advocaat – en de locaties waar hun leven zich afspeelde. Zo komt een verzonken verleden langzaam boven water en zullen lezers met name Turijn nooit meer met dezelfde ogen zien. Debuutroman van de auteur (Turijn, 1987), die werd genomineerd voor de Premio Strega en de Vittorini-prijs won. Bijzondere geschiedschrijving waarin een fascinerende puzzel wordt gelegd van een man die velen zich herinneren maar van wie aanvankelijk slechts een krantenbericht restte. Masquer le texte