Wanneer Michael 11 is, verliezen zijn ouders hun baan. Om de problemen te ontlopen kopen ze een boot en varen de wereld rond. Ze zijn gelukkig tot Michael op een nacht overboord slaat en in de golven verdwijnt. Hij komt terecht op een eiland dat onbewoond lijkt. Enkel zijn hond Stella houdt hem gezelschap. Al snel blijkt er nog een bewoner te zijn, de oude Japanner Kensuki. Die blijft op een afstand, maar nadat Michael verwond is, worden ze vrienden.
De indringer is veel meer dan het Robinson Crusoë-achtige verhaal dat je aanvankelijk verwacht. In het eerste deel staan vooral de sociale problemen van Michaels ouders. Op het eiland is het de levensfilosofie van de Japanner die het verhaal bepaalt. Hij leert Michael dat je met rust en geduld vaak meer bereikt dan met geweld. Anderzijds heeft Kensuki een panische angst voor het echte leven: hij trok zich tijdens de Tweede Wereldoorlog op het eiland terug en leeft sindsdien zonder enig contact met de beschaafde wereld. Wanneer hij zijn fatalistische visie ook aan Michael wil opdringen, wordt hun vriendschap zwaar op de proef gesteld. Ook Kensuki moet inzien dat hij niet te oud is om iets van een ander te leren. Michael wordt heen en weer geslingerd tussen twee werelden: enerzijds is hij gewend geraakt aan het leven op het eiland, anderzijds mist hij zijn ouders en de Westerse beschaving.
Michael Morpurgo doet er alles aan om het boek zo realistisch mogelijk te laten overkomen. Zo stelt hij het voor als een waar gebeurd verhaal, en om dat te staven voegt hij een map, een Japanse woordenlijst en logboekfragmenten aan toe. Als lezer laat je je graag meeslepen met de avonturen op het eiland en met de tegenstrijdige gevoelens van Michael, die boeiend en genuanceerd weergegeven zijn. Ook de oude Japanner is geen karikatuur van de Oosterse levensfilosofie: hij twijfelt of zijn berusting wel de goede houding is. De manier waarop de beide personages elkaar aanvullen en van elkaar leren is ongetwijfeld de grootste kwaliteit van De indringer. Al zijn ook de spanning en de humor zeker meegenomen. Vanaf 10 jaar. [Vanessa Joosen] Masquer le texte

De bijna 12-jarige Michael maakt met zijn ouders een zeiltocht rond de wereld. Op een nacht slaan hij en zijn hond overboord en komen ze terecht op een onbewoond eiland tussen Australië en de Indonesische archipel. Al snel blijkt het eiland niet helemaal onbewoond te zijn en maakt Michael kennis met de geheimzinnige bewoner. Na enkele incidenten raakt hij bevriend met deze bejaarde vreemdeling en brengen ze hun dagen samen door. Michael blijft evenwel naar zijn ouders verlangen en uiteindelijk wil de vreemdeling hem helpen om van het eiland af te komen. Michael moet hem echter beloven tien jaar lang niets over de eerste bewoner van het eiland te vertellen. Het boek is na tien jaar zwijgen het ware verslag van Michaels wonderlijke reis en nog wonderlijker verblijf op het eiland. De schrijver is er prima in geslaagd de spanning in het verhaal te doseren. Stukje bij beetje komt de lezer het verhaal van de geheimzinnige eilandbewoner te weten. Op het omslag kijkt een orang-oetan door de boombladeren de lezer aan. Ook orang-oetans spelen een bescheiden, maar niet geheel geloofwaardige rol. Bevat enkele zwart-witte tekeningen. Vanaf ca. 10 jaar. Masquer le texte