Joupy is een vrolijke, kleine zeehond die in dit eenvoudige prentenboek de hoofdrol speelt. Joupy duikelt en spartelt in het water en vindt een witte veer. Terwijl hij zich afvraagt aan wie die veer zou toebehoren, hoort hij ‘kok-kok-kok’. Hij ontdekt een meeuw die niet ver van hem vandaan op een boei zit en zich voorstelt als Kokmeeuw. Joupy plaagt de meeuw, vraagt waarom ze niet ‘kak-kak-kak’ of ‘kik-kik-kik’ zegt en noemt haar spottend ‘kakmeeuw’. Dat laat Kokmeeuw zich niet zeggen. Ze neemt wraak door haar uitwerpselen pal op het hoofd van Joupy te laten vallen en ze vindt dat zelf een leuke grap. Gelukkig blijven de twee niet lang boos en samen gaan ze op zoek naar iemand die de witte veer wil hebben. Joupy ontmoet allerlei waterdieren zoals de baars, de krab en de eend. Ook het zeepaardje weigert de veer, met een beleefd versje. Ten slotte zien Joupy en Kokmeeuw op het strand een klein meisje dat erg blij is met de veer en deze op haar muts steekt. Monica Maas maakt gebruik van een gemengde techniek: kaders met zwart afgelijnde figuren en vlakken vult ze op met waterverf. Daardoor slaagt ze erin de weidsheid en de sfeer van de kust en de zee op te roepen. Ook het kleurgebruik draagt hiertoe bij. De figuren, of het nu dieren zijn of mensen, ogen erg vriendelijk. Regelmatig krijgt de lezer bovendien als het ware een doorkijkje in zee waar Kokmeeuw met haar kop en poten in duikt en daar de krab ziet friemelen met de veer of waar Joupy onder water het zeepaardje ontmoet dat je echt ziet drijven. Onder elke illustratie staat de tekst (telkens twee à vier lijnen) in korte zinnetjes. Het feit dat Joupy het woordje ‘kak’ verschillende malen uitspreekt, zal zeker op veel bijval van kleuters kunnen rekenen.
[Hilde Debacker] Masquer le texte

Eenvoudig prentenboekje over het zeehondje Joupy dat in de zee aan het zwemmen is. Plotseling valt een witte veer op zijn neus. Joupy vraagt zich af waar de veer vandaan komt. Ineens hoort hij het geluid 'kok-kok-kok' van de kokmeeuw. Joupy lacht de meeuw uit en noemt hem kakmeeuw. De kokmeeuw plaagt terug en hoe! Toch worden ze vrienden en samen gaan ze iemand zoeken die de veer kan gebruiken. De zwartgedrukte, twee- tot vierregelige tekst staat onder de rood omkaderde illustraties in een gemengde techniek. De vriendelijke tekeningen illustraties zijn eenvoudig en bevatten weinig details. Er komen een paar zeedieren voor: een baars, een krab en een zeepaardje. Dit tweede deeltje over het zeehondje Joupy verschijnt tien jaar na 'Joupy, de kleine zeehond'*. De auteur is bekend van haar peuterprentenboeken over beertje Bobbi**. Vanaf ca. 3 jaar.

Joupy, het zeehondje, speelt dartel in het water met een veertje. Een meeuw die “kok-kok-kok” roept, vindt hij best grappig. Wanneer de meeuw hem vertelt dat hij een kokmeeuw is, zegt Youpy al plagend dat hij een kakmeeuw is. Niet veel later vliegt de meeuw boven de zeehond. Hij voelt een plets op zijn kop en beseft dat de meeuw op zijn kop gekakt heeft. Beduusd begrijpt Joupy dat hij te ver gegaan is. Om het goed te maken wil hij de meeuw het veertje schenken. De meeuw hoeft dit veertje niet en samen zoeken ze aan wie ze het veertje kunnen geven. Ze gaan  bij vele zeedieren langs. Niemand hoeft het veertje tot ze uiteindelijk op het strand een meisje ontmoeten. Zij is er heel blij mee. Ze voelen zich nu echte vrienden. Tekst en illustraties ogen mooi samen; het lijstje om de prenten maakt het geheel aantrekkelijk af. De dieren komen schattig over en de vrolijke kleuren spreken aan. Een eenvoudig verhaaltje over plagerijtjes en vriendschap met net wat weinig inhoud om lang te blijven boeien.

Masquer le texte