Op een morgen ziet Egel Eend op een ei zitten, binnenkort krijgt Eend kuikens. Ik wil ook een ei, denkt Egel. En zomaar bij de boom vindt Egel zijn eigen ei: het is groen, rond en heeft stekels. Dat is het ei voor Egel. Hij zit erop en zorgt ervoor. Egels vriendjes moeten lachen en zeggen dat het geen ei is en dat er nooit iets uit zal komen. Tijdens een storm waait Egels ei weg en gaat het stuk. Toch komt er een kleintje uit te voorschijn. 'Minder is meer' is het devies dat op gaat voor dit prentenboek. Het korte heldere verhaal, dat ruimte laat voor de verbeelding, wordt bijgestaan door prettige eenvoudige, collages van de Japanse illustrator in gemengde techniek (collage, papier, verf). Een koddige, nieuwsgierige Egel leeft in een kleine wereld vol groen- en bruintinten. De eenvoudige tekst, in groot lettertype zonder schreef, staat in de prenten. Ingetogen maar krachtig prentenboek voor kinderen vanaf ca. 4 jaar.

Wanneer Egel Eend haar eieren ziet uitbroeden, besluit Egel dat hij ook een ei wil. Onderaan een boom vindt Egel zijn ei. Het is rond en heeft veel stekels. Precies als hij. Egel koestert het als geen ander. Wanneer zijn vrienden langs komen, wijzen ze Egel er op dat zijn inspanningen voor niets zullen zijn. Dat is helemaal geen ei! ‘Wel waar’ roept Egel!
En dan komt er een hevige wind die het ei van Egel weg blaast. Egel rent het achterna. Wanneer hij zijn ei, helemaal gebroken, terugvindt, barst hij in tranen uit. Hebben zijn vrienden dan toch gelijk?
Een eeuwenoude wijsheid ‘Alles kan, als je er maar in gelooft’, wordt hier door de auteur Nozomi Takahashi, in een nieuw jasje gestoken. Vele emoties keren terug in dit eenvoudige verhaal: verwondering, ontroering, verdriet, boosheid ... Met enkele knip-, plak- en tamponeerkunsten weet de auteur-illustrator ze in de illustraties tot leven te brengen. Het lettertype is, net zoals de figuren uit het boek, rond en eenvoudig. Slechts enkele eenvoudige zinnetjes vertellen heel het verhaal.
Grappig is dat Egel een kastanjebolster vindt en door de stekels zijn gelijke hierin ontdekt. Een zomerse kastanje is dan misschien wel heel speciaal, maar hé, dit boekje ook. Hoeveel tijd moet er wel niet ingekropen zijn om egels stekels uit te knippen!
Ik ben geen fan van de kleuren die de auteur gebruikt. Maar dat is persoonlijke smaak. Vooral de vacht van de egels, de combinatie van zwart met kleur, spreekt mij helemaal niet aan. Maar door het contrast van de witte achtergrond met kleurrijke collagefiguurtjes denk ik toch dat het boek mijn aandacht zou trekken in de bibliotheek of in de winkel.
Masquer le texte