Tekenaar Philippe Druillet werd in de jaren zeventig beroemd met zijn barok getekende SF-stripverhalen. De grote ruimteschepen, afgrijselijke monsters en bizarre planeten worden extreem gedetailleerd vormgegeven en vullen de pagina's tot de randen. Druillet gebruikt bijna geen kaders meer en laat de lezer regelmatig het boek omdraaien om een grote spread helemaal te kunnen bekijken. Dit is ook het geval bij dit eerste lange verhaal rondom personage Lone Sloane. De ruige avonturier ('hij die zoekt') bezoekt de decadente genotsplaneet Delirius, die wordt omschreven als 'een waanzinnige wereld geregeerd door geld, geweld en corruptie'. Sloane wordt door de priesters van 'de Rode Verlossing' gestrikt om de kluis van Imperator te kraken. Hij stemt toe, maar bedenkt ondertussen zijn eigen plannetje over het transport van de grote hoeveelheid bankbiljetten... 'Delirius' is een heerlijk SF-verhaal vol actie, dat erg gedateerd (meer dan veertig jaar oud), maar schitterend uit ziet. Fijn dat het door uitgeverij Sherpa met zoveel aandacht opnieuw is uitgegeven. Masquer le texte