In de door Bert Bakker prachtig uitgegeven reeks Plato: 'Verzameld werk', in de vertaling van Hans Warren en Mario Molegraaf, verscheen als deel 7 'De staatsman'. In deze dialoog tussen 'de vreemdeling uit Elea' en een jongere naamgenoot van de filosoof Sokrates worden de grenzen verkend van wat de politiek vermag en de vraag opgeworpen wat de taken van de politicus dienen te zijn. Het ad absurdum doorredeneren wordt niet geschuwd; mede daardoor is het niet eenvoudig vast te stellen waar Plato met deze dialoog heen wil. Uit hun nawoord blijkt dat de vertalers de opvatting huldigen dat Plato voornamelijk ironisch is. Dat komt in hun vertaling ook tot uitdrukking. Zij hanteren een register van dagelijkse omgangstaal, dat nogal afwijkt van het hoog-literaire idioom van P.C. Boutens of het gekunstelde proza van Xaveer de Win. De noten bij de tekst getuigen van deskundigheid; het nawoord is wat mager en bevat helaas geen bibliografie van overzichtswerken en relevante specialistische literatuur. Masquer le texte