Dit tweede boek van 'Het conclaaf der schaduwen' vertelt hoe Klauw de strijd aangaat met hertog Kaspar van Olasko, de man die verantwoordelijk is voor de uitroeiing van zijn volk, de Orosini. Daartoe treedt hij in dienst van de hertog, om diens vertrouwen te winnen en hem uiteindelijk des te harder te treffen. Bovendien moet hij voor het Conclaaf der Schaduwen achterhalen wat de achterliggende motieven van de hertog zijn en wat de rol is van de magiër Varen, die vanuit de achtergrond een grote invloed op Kaspar uitoefent. Want ook het Conclaaf -- waarin de uit eerdere boeken van Feist bekende magiërs Puc, Nakur en Magnus een belangrijke rol spelen -- is nog niet achter de bedoelingen van de kwaadaardige Varen kunnen komen, al vermoeden zij de invloed van een nog hogere duistere macht.

Daarom is Klauw, die in het eerste deel is omgeschoold tot de dodelijke edelman Klaus Haviks, een werktuig van het Conclaaf. In de directe omgeving van de hertog is Klauw echter geheel aan zichzelf overgeleverd, aangezien bemoeienis van het Conclaaf door de zwarte magiër Varen zou worden opgemerkt en de rol van Klauw zou verraden. Dat maakt het voor Klauw nogal moeilijk. De manier waarop hij in dienst treedt van de hertog mag geen argwaan wekken en daarna moet hij bijna zijn ziel verkopen om het vertrouwen van Kaspar te winnen. Vanaf een afstand ziet hij zelfs Alysandra, die vroeger zijn geliefde was maar voor het Conclaaf als echtgenote van Kaspar het vijandelijk bolwerk al eerder infiltreerde.

Langzaam maar zeker manoeuvreert Klauw zich in de positie die hij zich wenst, verzamelt hij de informatie die hij nodig heeft om de definitieve ondergang van de hertog te bewerkstelligen. Daartoe weerstaat hij zelfs de duistere macht van Varen. Alles lijkt naar wens te verlopen, tot hij plotseling door zijn persoonlijke bediende wordt verraden en uit de gratie raakt. Van bevoorrechte vertrouweling van de hertog wordt hij een verminkte gevangene, uitzichtloos weggestopt op een gevangenisrots. Maar natuurlijk weet hij met zijn onverzettelijkheid uiteindelijk te ontsnappen en de kennis die hij opdeed te gebruiken om de ondergang van hertog Kaspar te bewerkstelligen. Bovendien geeft hij daarmee het Conclaaf toegang tot de magiër Varen. Daarmee lijken de wereldse problemen van deze trilogie te zijn afgehandeld, zodat in het reeds aangekondigde derde deel, "De terugkeer van de banneling", het achterliggende grote kwaad geconfronteerd kan worden. Daarbij zullen Kaspar en Klauw waarschijnlijk opnieuw tegenover elkaar staan, nu voor de definitieve confrontatie.

Het wordt Feist wel eens verweten dat hij zich te weinig vernieuwt, dat hij zijn succesformule steeds opnieuw toepast. Dat geldt ook voor Koning der vossen. Het is niet een van de beste boeken van Feist en ook geen boek om met zijn werk kennis te maken. Daar staat tegenover dat Feist zijn succesformule ook nu weer met vakmanschap toepast en dat zijn lezers het toch weer met ontspannend plezier zullen lezen. [Paul Van Leeuwenkamp] Masquer le texte

Het verhaal gaat verder waar 'Klauw van de Zilverhavik'*, eerste deel van de trilogie 'Het Conclaaf der Schaduwen', is geëindigd en volgt de hoofdpersoon Klauw als hij in dienst treedt van de man die het bevel gaf om zijn volk uit te roeien, Kaspar, hertog van Olasko, om zo uiteindelijk wraak te kunnen nemen. Hierin wordt hij bijgestaan door het Conclaaf der Schaduwen dat als doel heeft om de magiër die Kaspar helpt, uit te schakelen. Na verraden te zijn door Kaspar, begint Klauw een belegering van Opardum (Olasko's hoofdstad). De auteur is onder andere bekend van zijn series 'De sage van de oorlog van de Grote Scheiding' en 'De boeken van de Slangenoorlog', die zich ook in hetzelfde universum afspelen. Ook in dit deel loopt het verhaal vlot door en laat het de lezer niet snel los. Een vermakelijk vervolg op het eerste deel en een goede afsluiting van de verhaallijn, met toch een lichte hint naar een vervolg. Kleine druk.