Denk maar aan Enola Gay ...
Blue harmonica
×

Blue harmonica
Commentaires
Jessica Blandy gaat al heel wat jaartjes mee, maar het is de goedogende blondine met blauwe ogen niet aan te zien. Charmant en kordaat als altijd sleept ze zich weer door een nieuw mysterie heen. Dit keer kruist een geheimzinnige huurmoordenaar haar pad. De levensgevaarlijke harmonicaspeler is lang, donker en knap, maar niemand die getuige is van zijn 'genademoorden' (hij doodt mensen wiens leven niet veel meer voorstelt), kan zich zijn gezicht herinneren. Ook Jessica niet, zelfs niet als ze met hem naar bed is geweest. Het is een nogal traag verteld en ongeloofwaardig verhaal en de stijve tekeningen van Renaud helpen ook niet mee. Ook dit deel van deze saaie deteciveserie brengt niets nieuws, maar blijkbaar (het is al deel 22) heeft Blandy een trouwe groep fans.