In 1992 leeft de Tasmaanse Kif Kehlman met zijn jonge gezin in armoedige omstandigheden worstelend met zijn eerste roman tot hij onverwacht een aanbod krijgt om als ghostwriter binnen zes weken de memoires voor de beruchte oplichter Siegfried (Ziggy) Heidl te schrijven. Omdat het geld als geroepen komt, begint hij aan deze klus maar dat blijkt allesbehalve makkelijk omdat Heidl in principe niets wil loslaten over zijn leven en zo ontstaat een vreemd kat-en-muisspel tussen de twee hoofdpersonen. Flanagan, die in 2014 de Man Booker Prize won met ‘The Narrow Road to the Deep North’* en veel overeenkomsten vertoont met Kehlman, wisselt de nogal langdradige en symbolische worsteling van de schrijver met zijn boek af met ironische kritiek op de uitgeverswereld en autobiografisch ogende en veel beter leesbare verhalen over belevenissen met jeugdvriend Ray en de spanningen met hoogzwangere vrouw Suzy. Het boek heeft literaire potentie en alle elementen in zich voor een thriller of een autobiografie maar door de mix van stijlen en de afwezigheid van spanning is het geen van alles geworden. Masquer le texte