'De sixties staan voor een ongelooflijk plezante en tegelijk slagkrachtige tijd met onuitwisbare gevolgen die blijft inspireren en niets aan actualiteit heeft ingeboet.' Met deze conclusie in zijn nawoord typeert de Belgische creatieveling Rudolph Hecke (1961) zijn nostalgische kijk op deze, ook voor België, roerige periode. Hecke slaagt erin om een mondiaal beeld te schetsen van wat er op de jongeren van die tijd afkwam. Hij laat daarin ook anderen aan het woord. De ontwapenende popmuziek wist de jeugd los te maken van hun ouders. Dat gold ook voor hun kansen om een eigen kritische mening te vormen. Verschillen tussen de beleving van de sixties in bijvoorbeeld Amerika, Nederland en België zijn mooi belicht. De anekdotes over popmuziek gaan niet alleen over bekende artiesten, maar ook over musici die in hun schaduw stonden. Drugs, seks, hippies, kleding, Vietnam, anticonceptie en generatieconflicten, alles waarmee de jaren zestig in onze herinnering staan, wordt door Hecke speels beschreven. Aanrader voor degenen die de sixties onmogelijk van hun netvlies kunnen krijgen. Masquer le texte