De kloof tussen Nederlandse en Vlaamse misdaadschrijfsters is opvallend: in Nederland zijn tientallen succesvolle schrijfsters actief, die hun boeken slijten aan een overwegend vrouwelijk lezerspubliek. De Vlaamse misdaadschrijfsters zijn minder talrijk en halen slechts een fractie van de verkoopcijfers van hun Nederlandse 'sisters in crime'.

De voortrekker van het Nederlandse heir van misdaadschrijfsters is Saskia Noort (1967). Haar nieuwste misdaadroman heet Huidpijn maar het duurt lang voor de misdaad in het boek opduikt. De eerste honderdvijftig bladzijden loopt Anne Koster, een beroemde televisiepresentatrice, als een zombie door haar leven omdat haar man haar heeft verlaten, haar praatprogramma op de helling staat en haar verlangen om moeder te worden voor altijd onbereikbaar zal zijn. De 'bladen' hollen achter haar aan met smeuïge details uit haar leven, verklaren haar 'een product waarvan de houdbaarheidsdatum overschreden is' en publiceren foto's van haar ex met zijn nieuwe en veel jongere vlam. In een volkscafé in de Jordaan kan ze haar hart luchten en bieden enkele zware jongens haar zelfs aan om haar ex een lesje te leren, een bijdehand buurmeisje stopt haar af en toe een joint toe en soms dreigt ze zich te kerven want ondanks het succes blijft ze een onzeker meisje. Dat alles smeert Noort in vlot leesbaar proza uit over vele hoofdstukken. Ze heeft een sterk observatievermogen, maar grossiert in clichés. Noort doorprikt te gemakkelijk de oppervlakkige glamour van het tv-wereldje met gebotoxte dames en heren met haarimplantaten en schrijft heel herkenbaar over een vrouw die gebukt gaat onder de media-aandacht. Sterk is de openingsscène waarin zij en haar man in een vruchtbaarheidskliniek zitten te wachten op een laatste behandeling wanneer een dame haar herkent en met haar een selfie wil.

Maar als misdaadroman mist Huidpijn geloofwaardigheid. De mogelijke misdaad duikt laat in het boek op en wordt niet sterk uitgewerkt. Huidpijn hinkt op twee gedachten die niet naadloos in elkaar zijn verweven. Het eerste deel focust op het verdriet van een BN'er, het tweede wil spannend zijn maar slaagt daar te weinig in. Huidpijn mikt al te nadrukkelijk op herkenbare emoties en directe ontroering. Noort schrijft vlot, maar vaak te uitleggerig. Huidpijn had meer impact kunnen hebben als Noort het had aangedurfd om de misdaad achterwege te laten en dieper te graven in de emoties van Anne.

Ambo Anthos, 284 blz., 19,99 €

(e-boek 12,99 €).

Masquer le texte

Een BN'er, Anne Koster, een journaliste met haar eigen talkshow, leeft al enkele jaren samen met de veel jongere Sam Knippenberg. Zij is geobsedeerd door haar kinderwens maar tijdens de laatste ivf-poging blijkt Sam opeens niet meer te willen. Kort daarop bekent hij verliefd te zijn op een ander, Sammy, en verlaat Anne. Haar wanhoop, eenzaamheid, woede, gevecht met paparazzi en twitteraars, alsmede haar getob over een gezinsverleden met een gewelddadige vader, haar relaties met buren, moeder, zus en agent Don - dat alles wordt in de eerste helft van het boek zo breed uitgemeten dat de lezer zou kunnen denken: waar blijft de thriller? Maar dan verdwijnt Sam, wordt Anne de belangrijkste verdachte en openen de media meedogenloos de jacht op nieuwtjes uit haar privéleven. De schrijfster is zelf door een moeilijke scheiding gegaan, maar dat is niet het achterliggende thema. Dat is de fatale uitwerking op sommige mannen van het feit dat hun vrouw sterker, succesvoller of rijker is dan zij - geen nieuw probleem maar wel een steeds massaler fenomeen. Een thriller die het dit keer minder van de plot moet hebben en meer van het verhaal over de chaos waarin vrouwenlevens terechtkomen door toedoen van een mislukte moderne man. Drie sterren in VN's Detective & Thrillergids 2017. Masquer le texte