De reeks ‘Mijnheer Eekhoorn’ van Sebastian Meschenmoser werd op relatief korte tijd een absolute voltreffer. In dit nieuwe verhaal weten Menschenmosers rijkgeschakeerde illustraties opnieuw te overtuigen, en wordt de zorg voor uitwerking en details consequent volgehouden, tot op de titelpagina’s, die de voorgeschiedenis van de ‘blauwe bezoeker’ zonder woorden treffend in beeld brengen. De priegelige schetsen in grijs, zwart en wit worden betekenisvol verrijkt met kleurnuances in diverse potloodtinten, waarbij vooral de felblauwe parkiet een blikvanger van formaat vormt.
De setting van het bos krijgt vanaf de eerste bladzijden sterk gestalte: op dikke, crèmekleurige bladzijden schetst Meschenmoser in fijne potloodtinten een kleurig universum, dat tot in de kleinste details wordt uitgewerkt. De bruine beer maakt als eerste kennis met de bezoeker; verschillende emoties als fascinatie en angst worden sterk uitgewerkt, zowel in woord als beeld. Het levert vooral hilarische taferelen op als mijnheer Eekhoorn in het onschuldige vogeltje een ruimtewezen ziet, dat de bruine beer in zijn ufo wil ontvoeren. De verschillende personages, zoals de bruine beer, mijnheer Eekhoorn en de egel worden in al hun eigenheid van wilde dieren geportretteerd, en krijgen tegelijkertijd menselijke trekjes in gelaat en expressie. Het lukt Menschenmoser steeds weer om tot een overtuigende symbiose van beide eigenschappen te komen.
In tegenstelling tot de vorige boeken over Mijnheer Eekhoorn, beklijven vooral de illustraties, en blijft de tekst wat aan de oppervlakte. De reacties van de verschillende wilde dieren op de kleurige indringer in hun biotoop worden krachtig tot leven gewekt. Het sterke, sfeervolle einde overtuigt vooral via de illustraties: tekstueel biedt Menschenmoser slechts een expliciete herhaling. Menschenmoser had waarschijnlijk beter op de trend van tekstloze prentenboeken kunnen inspelen en daarmee een nog sterker geheel afgeleverd, waarbij de zeggingskracht helemaal door de illustraties zou worden bepaald. [Jürgen Peeters] Masquer le texte

Als beer op een morgen wakker wordt, zit er een bijzonder, blauw wezentje op zijn kop. Beer is een beetje bang. Of hij nu loopt, rent, zich verstopt achter een boom of onder water, het blauwe wezen volgt hem overal. Beer roept de hulp in van mijnheer Eekhoorn. Mijnheer Eekhoorn weet het direct: het wezentje komt van een andere planeet, met een ruimteschip. Er zit maar een ding op : hem te slim af zijn! Prachtig en humoristisch prentenboekje in oblong formaat. De expressieve, vlotte maar rake tekeningen in grijs en gekleurd potlood zijn filmisch van karakter. Het wisselende perspectief en de korte, droge tekst maakt het een zeer sprekend en komisch geheel. De verwijzing in sommige prenten naar (sciencefiction) films zullen kinderen ontgaan, maar dat is niet zo erg. De Duitse auteur/illustrator is in Nederland met name bekend met de serie over meneer Eekhoorn. In 2008 kreeg hij een Zilveren Penseel voor 'Meneer Eekhoorn en de eerste sneeuw'*. Eigenzinnig en diepzinnig prentenboek over bang zijn, misverstanden en samenwerken dat onder begeleiding gebruikt kan worden. Vanaf ca. 5 jaar. Masquer le texte