Tijdens de Tweede Wereldoorlog zou Nazi-leider Goebbels een groep joodse mannen en vrouwen met een talent voor talen strikt geheim hebben samengebracht om antwoorden te schrijven op brieven die gevangenen in concentratiekampen vlak voor hun dood gedwongen werden te schrijven aan hun familie. De brieven zijn bedoeld voor de archieven, maar ook om de geesten van de doden gerust te stellen. Deze fictieve gemeenschap van ‘Schrijvers’ van allerlei afkomst in hun ondergrondse en relatief veilige bunker wordt overtuigend en tot in detail beschreven in deze roman, inclusief hun verhouding met de ‘goede’ Duitsers die er de leiding hebben, een jonge vrouw en haar geliefde, een officier. Als een brief van de filosoof Heidegger moet worden beantwoord, zogenaamd door een vriend die in Auschwitz zit, dreigt alles aan het licht te komen. Een ongewoon, geheimzinnig, aangrijpend en genuanceerd verhaal, waarin het geweld en de ellende van de oorlog grotendeels op de achtergrond blijven en de mensen in al hun verscheidenheid centraal staan. Niet waar gebeurd, maar de Amerikaanse schrijfster (1943) speelt knap in op het geloof in het bovennatuurlijke van sommige Nazi-leiders. Kleine druk. Masquer le texte