Zestig jaar geleden introduceerde Van Doorne’s Automobielfabriek haar eerste personenauto: de DAF 600. Het moest de tegenhanger worden van de Duitse Kever, Franse 2CV en Britse Mini, oftewel een model dat autorijden voor de gewone man bereikbaar zou maken. Het liep echter anders. De automatische versnellingsbak, die door zijn gebruiksgemak de drempel voor aspirant-automobilisten nog lager moest maken, bezorgde de auto een oubollig imago en nog geen twintig jaar later eindigde de productie al. Aan de hand van dit Dafje schetst de auteur een maatschappijbeeld van die periode. Zoals de rol die DAF speelde om het achtergebleven Oost-Brabant op te stuwen in de vaart der volkeren. Of de mislukte poging van DAF om de vrouw achter het stuur te krijgen. Ook export naar de Verenigde Staten draaide op niets uit, al wist de marketingafdeling lang het tegendeel vol te houden. En door de achteruitrijraces van de TROS gingen veel Dafjes verloren, die nu wellicht als oldtimer vertroeteld waren. Vaessens weet het allemaal smakelijk te vertellen en voor veel lezers zal het dan ook een feest van herkenning zijn. Met zwart-witfoto's, een bronnenverantwoording en een literatuurlijst. Masquer le texte