Zo'n twintig jaar geleden trok de antropoloog en filosoof Ton Lemaire zich terug op het Franse platteland. Terug uit de moderne cultuur met haar blinde geloof in vooruitgang, in steeds maar sneller en groter en meer. Terug naar een verloren wereld waar de stem van de aarde nog gehoord wordt en waar de waarden van de natuur, de eenvoud en de kleinschaligheid nog niet door onze beschaving zijn vernield. Dit boek is een klacht en een aanklacht. In een groot aantal hoofdstukjes laat Lemaire zien wat er mis is gegaan en wat er steeds harder mis gaat. Dat hij zichzelf daarbij soms herhaalt en eigenlijk weinig nieuws vertelt, doet aan de gedrevenheid van zijn stijl en de urgentie van zijn boodschap niets af. Met noten, literatuurlijst en registers.