De ondertitel van 'Met lichte tred' van de Rotterdamse antropoloog Ton Lemaire (1941) dekt volkomen de lading: 'De wereld van de wandelaar'. Verdeeld over veertien hoofdstukken krijgt de lezer een bloemlezing van het fenomeen 'wandelen' in al zijn vormen, vertrekkend van onze voorouders, pas 'homo erectus' geworden, voor wie stappen een absolute noodzaak was. De Franse romantiek met Rousseau, Monet, Cézanne, de Duitse 'Wanderers' Goethe, Hölderlin, Schubert en Kant en de Engelse die-hards Wordsworth en Thoreau passeren de revue. Doch, naast een pleiade aan historische wandel-weetjes, besteedt de auteur veel aandacht aan de actuele weldaden van het wandelen in al zijn vormen. Wandelen, lopen, kuieren, slenteren in tuin, stad of bos, aan elke variant wordt een hoofdstuk gewijd. De pelgrimstochten en hun sacrale omgeving krijgen een afzonderlijk hoofdstuk. De auteur sluit zijn pleidooi af met een lofrede op de kunst en de weldaden van het wandelen als verweer tegen de oprukkende dreiging van de 'mobiele' maatschappij. Uitvoerige noten en literatuurlijst zullen de lezer verder 'op weg' helpen. Zeer verzorgde uitgave. Masquer le texte