Dit autobiografische verhaal is de van alle fraaie franje ontdane geschiedenis van een verslaving. Je zou het een manier van leven kunnen noemen, maar dan wel een bij gratie van de injectienaald; een bestaan van een ellendige uitzichtloosheid en zonder een spoor van menswaardigheid. Als je één pagina gelezen hebt, heb je ze allemaal gelezen, want het gaat maar om één ding, elke dag weer: spuiten, spuiten en nog eens spuiten. Het verhaal wil een waarschuwing zijn. Veel vakjargon, dat echter uit de context wel duidelijk wordt; toch achterin een welkome verklarende woordenlijst. Pocket met kleine druk.